بررسی نگرش دانش آموزان دختر مقطع متوسطه شهرستان زاهدان به فعالیت ورزشی و غیر ورزشی

هدف: این پژوهش ، توصیف میزان ، زمان و محل گذراندن اوقات فراغت ورزشی و غیر ورزشی ، انواع فعالیت های فراغتی مورد علاقه ، ارتباط بین نگرش و گرایش آنها به ورزش و ارتباط میزان اوقات فراغت و میزان اوقات فراغت ورزشی بوده است . مقدمه: اوقات فراغت به عنوان سرگرمی ها ، تفریحات و فعالیت هایی که هنگام آسودگی از کار روزمره با شوق و رغبت انجام می گیرد و به عبارتی به معنی آسودگی و آسایش و معمولا در مقابل اشتغالات و درگیری های روزمره که نوعا موجب خستگی می شود ، بکار می رود . درصد کمی از مردم به این باور رسیده اند که از ساعات کار خود کاسته و برای حفظ تندرستی و سلامتی و کسب نشاط و لذت به ورزش بپردازند .اما با گذشت زمان ، درصد بیشتری از مردم معتقد به بهبود کیفی زندگی می شوند روش شناسی : جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان شهرستان زاهدان است که ده درصد آنها بعنوان نمونه به شکل نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب و پرسشنامه بین آنها توزیع و جمع آوری شد . یافته ها: میزان اوقات فراغت دختران 1-2 ساعت بود . بیشترین زمان اوقات فراغت دختران شبها بود. 92/4% دختران اوقات فراغت خود را در منزل سپری می کرده اند .تماشای تلویزیون مهمترین فعالیت فراغتی دختران بود. 11/5% دختران از چگونگی گذران اوقات فراغت خود راضی بوده اند . نبود امکانات علت عدم استفاده مطلوب از اوقات فراغت بود . مشغله زیاد و نبود امکانات علت عدم پرداختن به ورزش بود . دختران برای کسب نشاط ورزش می کردند . همچنین بین نگرش و گرایش به فعالیت ورزشی در زمان اوقات فراغت در هر دوگروه همبستگی معنی دار بود . همچنین بین میزان اوقات فراغت و میزان اوقات فراغت ورزشی دختران اختلاف معنی دار مشاهده نشد . بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که بین نگرش و گرایش به ورزش در اوقات فراغت ارتباط معنی داری وجود دارد. همچنین نتایج تحقیق نشان داد که بین میزان اوقات فراغت دانش آموزان و میزان پرداختن آنها به ورزش ارتباط معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

اوقات فراغت ، فعالیت های ورزشی ، فعالیت های غیر ورزشی