تاثیر هشت هفته تمرین در آب بر تعادل و ترکیب بدنی بیماران مولتیپل اسکلوروزیس

مولتیپل اسکلوروزیس یا ام اس بیماری مزمن التهابی است که مغز و نخاع را درگیر می کند. هدف از پژوهش حاضر تاثیریک دوره تمرین در آب برتعادل وترکیب بدن در زنان مبتلا به بیماری ام اس بود. 20 داوطلب زن در دو گروه تمرین در آب ( 9 نفر با دامنه سنی 0/58 ± 35 سال، قد 0/03 ± 159 سانتی متر ، مدت زمان ابتلا به بیماری 1/12 ±4/09 سال و میانگین EDSS؛ 1/49 ± 3/63 ) و گروه کنترل ( 9 نفر با دامنه سنی 0/12 ± 36/2، قد 0/04 ± 158 سانتی متر، مدت زمان ابتلا به بیماری 1/0 ± 4/05 سال و میانگین EDSS؛ 1/12 ± 3/02 ) شرکت کردند. جهت ارزیابی تعادل ایستا از تست شارپند رومبرگ ، تعادل پویا از چوب موازنه، اندازه گیری ترکیب بدن ازدستگاه آنالیز ترکیبات بدن استفاده شد. برنامه تمرینات در آب شامل 24 جلسه تمرین به مدت 45 دقیقه بود. برای بررسی نتایج در داده های نرمال از آزمون t مستقل و tهمبسته و در داده های غیر نرمال از آزمون ویلکاکسون و یومن ویتنی 18 انجام گردید. و داده ها در سطح معنی داری α> 0/05 بررسی شدند. تعادل ایستا ( p=0/028)، تعادل پویا (p=0/033) و ترکیب بدنی در گروه تمرین در آب در افراد مبتلا به ام اس به طور معنا دار تاثیر داشته است. نتایج پژوهش حاضر نشان داد قدرت عضلات اسکلتی این بیماران بعد از هشت هفته تمرین در آب می تواند بهبود یابد. نشان دادند که قدرت عضلات زانو و پنجه پا عامل اصلی در حفظ تعادل نیست مخچه، مرکز اصلی تعادل است، ولی چشم، گوش، اعصاب، دست و پاها نیز در تعادل موثرند . نقص در هریک از این قسمت ها ممکن است سبب اختلال تعادلی شود و تقویت هریک از آنها به صورت جبرانی می تواند این مشکل را پوشش دهد. بنابر این پیشنهاد می شود از تمرینات در آب جهت پیشگیری از پیشرفت بیماری در بیماران مبتلا به ام اس استفاده شود. که احتمالا بدنبال تمرینات منتخب در آب بهبود شاخص های آمادگی جسمانی و کیفیت زندگی در افراد مبتلا به ام اس صورت می گیرد.

کلیدواژه ها:

تمرینات منتخب در آب ، تعادل عضلانی ، ترکیب بدنی ، بیماری ام اس