جایگاه مرمت شهری بافت تاریخی در توسعه پایدار شهری

مرمت شهری بافت های تاریخی شهرها یکی از شیوه های مداخله در شهرهاست که به معنی اقدامی مستمر و آگاهانه جهت معاصر سازی و جلوگیری از فرسایش و فسودگی و افزایش عمر بناها و بافت های تاریخی شهرها انجام می شود مرمت شهری نه تنها با هدف حفاظت از شهرهای تاریخی بلکه در جهت پاسخ به نیازهای شهری همواره مطرح بوده است مرمت شهری به عنوان معاصر سازی مطرح می شود که می توان در کل شهر به اجرا در آید ولی از آنجا که بافت های تاریخی در مقایسه با دیگر مناطق شهری از اهمیت ویژه ای جهت معاصر سازی و حفاظت برخوردار است پس اولویت برنامه ها و طرح های شهری برای اقدامات مرمتی است برای رسیدن به یک شهر پایدار از نظر توسعه باید نیازهای زمان حال را تامین کرد بدون آن که توانایی نسل های آتی را در پاسخگویی به نیازهایشان را به خاطر انداخت این همان معاصر سازی یا مرمت شهری است اقدامی مستمر و اگاهانه جهت معاصر سازی و جلوگیری از فرسایش و فرسودگی و افزایش عمر بناها و بافت های تاریخی که نیاز ساکنین بافت های تاریخی در زمان حال را براورده ساخته و از فرسایش و فرسودگی این بافت ها برای نسل های آتی جلوگیری می کند برای رسیدن به توسعه پایدار شهری مخصوصا در بافت های تاریخی باید مرمت شهری را با برنامه ای مشخص و مشارکت مردم انجام داد نقش مردم و ساکنین اهالی منطقه را در پیشبرد برنامه های شهری نباید کم اهمیت دانست در این مقاله از طریق مطالعات و قیاس تطبیقی تجارب جهانی مرمت شهری الگویی برای توسعه پایدار شهری از لحاظ پایداری اجتماعی پایداری اقتصادی پایداری فرهنگی پایداری زیست محیطی اقدام شده است نتایج نشان دهنده آن است که افزایش توان اجتماعی منطقه تاریخی در ارتباط با کل شهر به حس تعلق ساکنین حفظ هویت بافت آماده سازی شرایط جهت جلب گردشگر و ... همگی می تواند یک بافت تاریخی را به یک بافت پویای پردرآمد و پایدار تبدیل نماید

کلیدواژه ها:

شهر ، توسعه پایدار ، مرمت شهری ، بافت تاریخی ، فرسودگی