ارزیابی توزیع فضایی کاربری فضای سبز شهری منطقه 13 شهر تهران

امروزه مفهوم شهرها بدون وجود فضای سبز موثر در اشکال گوناگون آن دیگر قابل تصور نیست و به لحاظ نقش تعیین کننده ای که فضای سبز در حمایت از سیستم های اکولوژیکی و اجتماعی شهری دارد امروزه آن را به منزله یک راه کار بسیار مهم در ارتقای کیفیت زندگی شهری مورد تاکید قرار می دهند در این پژوهش با بهره گیری از روش تحلیلی و توصیفی به تحلیل فضایی کاربری فضای سبز در منطقه 13 شهر تهران پرداخته شده است تا چگونگی توزیع فضایی آن را تحلیل نماید نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که الگوی پراکنش پارک ها و فضای سبز منطقه نشان می دهد که قسمت های غرب شمال غرب و جنوب غرب با فقر پارک و فضای سبز مواجه هستند به عبارت دیگر ناحیه یک و دو که در قسمت غربی منطقه واقع شده اند دسترسی مناسبی به پارک ها و فضاهای سبز ندارند قسمت های جنوبی و مرکزی منطقه که شامل ناحیه سه و بخش هایی از ناحیه چهار است به طور نسبی دسترسی مناسبتری به پارک و فضای سبز دارند در واقع الگوی پراکنش پارک ها و فضاهای سبز در منطقه 13 بیانگر عدم تعادل فضایی و پراکنش مناسب این کاربری مهم شهری است

کلیدواژه ها:

فضای سبز شهری ، تحلیل فضایی ، منطقه 13 شهر تهران ، کاربری اراضی