ساماندهی پیاده روهای شهری با تاکید بر ابعاد پایداری اجتماعی مطالعه موردی هسته مرکزی شهر یاسوج

با شروع انقلاب صنعتی اختراع اتومبیل و گسترش شهرها به تدریج اولویت دادن به نقش عابر پیاده و فضاهای پیاده محور در شهرها و فضاهای شهری کمرنگ شده و از کیفیت فضایی عرصه های عمومی شهر فضاهای باز شهری و پیاده رو ها کاسته شده است در مقاله حاضر به بررسی وضعیت پیاده روهای هسته مرکزی شهر یاسوج پرداخته است متد پژوهش از نوع متد ترکیبی می باشد که در آن با مطالعه مبانی نظری پژوهشی در قسمت کیفی چارچوب مبانی نظری تحقیق شامل مولفه های تاثیرگذار بر کیفیت پیاده روها استخراج شده است بنابراین می بایست در ابتدا امنیت مکانها فراهم شود تا پیرو آن بتوان مردم را به حضور و مشارکت در فضاهای شهری ویژه آنان فراخواند پس از بررسی مبانی نظری تعاملات اجتماعی اصول پیاده مداری و ایمن سازی پیاده روها معیارهایی طراحی پیاده رو امن تدوین شد با بررسی این معیارها و تحلیل آنها در خیابان های هسته مرکزی شهر یاسوج می توان به این نتیجه رسید که به استثناء چند مورد اکثر معیارها در وضعیت نامطلوبی قرار دارند و ساکنان آن از سطح پایینامنیت و تعاملات اجتماعی در فضاهای همگانی شهری رنج می برند مطابق بررسی های انجام شده در این پژوهش به ارائه مدلی از معیارها و زیر معیارهای موثر در خلق پیاده روهای امن پرداخته شده است و سپس هر یک از این معیارها و زیر معیارها با بکارگیری تکنیک تحلیل سلسله مراتبی فازی اولویت بندی و رتبه بندی گردیده اند که طبق نتایج به دست آمده خیابانهای مطهری و بلوار امام خمینی به عنوان خیابانهای با وضعیت خوب و خیابانهای جمهوری و طالقانی با وضعیت متوسط و خیابان سه راه بیمارستان با وضعیت ضعیف شناخته شد

کلیدواژه ها:

پیاده رو ها ، فضاهای شهری ، تعاملات اجتماعی ، پایداری اجتماعی ، هسته مرکزی شهر یاسوج