بررسی آلودگی ماهی شاه کولی به انگل لیگولا اینتستینالیس در استان گیلان

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,132

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IVSC11_241

تاریخ نمایه سازی: 4 مهر 1396

چکیده مقاله:

مقدمه: ماهی شاه کولی از خانواده کپور ماهیان بوده و به شکل گسترده در منابع آبی کشور یافت می شود. لیگولا اینتستینالیس از جمله انگل های این ماهی محسوب می شود و از نظر اقتصادی مهمترین بیماری ماهیان آب شیرین به ویژه ماهیان دریاچه ها و مخازن آب در اکثر نقاط دنیا می باشد. این انگل دارای دو میزبان واسط می باشد ، میزبان واسط اول سیکلوپس ها و میزبان واسط دوم آن ماهیان هستند که پلوروسرکویید لیگولا در حفره شکمی آنها یافت می شود.این مطالعه به منظور بررسی علل مرگ و میر ماهیان شاه کولی سد سنگر استان گیلان در فروردین ماه سال 1396 انجام گرفت. نمونه گیری به صورت تصادفی بوده و در مجموع 83 ماهی از گونه مورد نظر صید ، شناسایی گردید و بررسی انگل شناسی روی آنها انجام شد.روش کار: در این مطالعه 83 عدد ماهی شاه کولی از سد سنگر استان گیلان مورد بررسی قرار گرفت. سید ماهیان توسط تور و از قسمت های مختلف سد به صورت تصادفی صورت گرفت. پس از شناسایی گونه ماهی ها و سپس طول و وزن آنها و بررسی انگل شناسی، اطلاعات بدست آمده ثبت گردید. سپس شکم ماهیان توسط قیچی از مخرج تا زیردهان باز و مورد بررسی قرار گرفت و انگل های کرمی بزرگ در حفره شکمی مشاهده گردید. انگل ها به ظرف حاوی فرمالین 5 %انتقال داده شدند و به آزمایشگاه جهت تعیین جنس و گونه ارسال گردیدند؛ که در آنجا طی مراحل شفاف سازی با لاکتوفنل و رنگ آمیزی با رنگ کارمن انگل لیگولا اینستینالیس شناسایی شد.بحث و نتیجه گیری: در این بررسی از 83 عدد ماهی صید شده که از لحاظ وزنی بین 8/3 تا 2/15 گرم بودند از نظر اندازه به سه دسته تقسیم شدند: دسته اول دارای طول 4 تا 6 سانتیمتر که تعداد آنها 21 عدد بود و تعداد ماهی آلوده 4عدد (04%/19 .(دسته دوم دارای طول 6 تا 8 سانتیمتر که تعداد آنها 29 عدد بود و تعداد ماهی آلوده 18عدد (06%/62 .(دسته سوم دارای طول 8 تا 10 سانتیمتر که تعداد آنها 33 عدد بود و تعداد ماهی آلوده 27 عدد (81%/81 .(نتایج بدست آمده در این بررسی نشان داد که میزان آلودگی ماهی شاه کولی به انگل لیگولا اینتستینالیس 03/59 %بوده است. این نتایج نشان می دهد که با بالا رفتن سن ماهی درصد آلودگی نیز افزایش می یابد که این را می توان به رژیم غذایی ماهی ها که اغلب سخت پوستان (میزبان واسط) می باشند ارتباط داد. با توجه به خسارت فراوانی که این انگل ایجاد می کند و گزارشات آلودگی انسان و با در نظر گرفتن اینکه آب این سد به عنوان ذخیره آب شهر استفاده می شود، کنترل و پیشگیری آن بسیار مهم می باشد.

نویسندگان

پیمان ریوف

دانش آموخته دکترای دامپزشکی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

حسین هاشم زاده فرهنگ

استادیار گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز