مروری بر بروسلوز و راههای پیشگیری و کنترل آن در ایران

مقدمه: بروسلوز به ویژه بروسلا ملی تنسیس یکی از مهمترین بیماریهای مشترک انسان و دام می باشد که سالانهدر سراسر جهان بیش از 500 هزار مورد انسانی، گزارش میشود. بروسلوز از دیر باز در ایران وجود داشته که به طور عمده در نتیجه مصرف مواد لبنی غیر پاستوریزه و یا تماس با ترشحات دام آلوده به انسان منتقل میشود. اینبیماری از یکسو به علت ایجاد سقطجنین در دام، کاهش تولید شیر، عقیمی، نازایی و از دست رفتن ارزش اقتصادی دامهای مبتلا و از سوی دیگر به علت ابتلای انسان به بیماری تب مالت، همواره از دو بعد اقتصادی و بهداشتیمورد توجه قرار گرفته بهطوری که بسیاری از کشورها در صدد ریشهکنی بیماری از جمعیت دامی میباشند.روش کار: این مطالعه حاصل مرور جامع کتب و مقالات معتبر انتشار یافته در مجلات و کنگرههای داخلی و خارجی در زمینه بروسلوز و کنترل آن است.بحث و نتیجه گیری: هرچه شیوع بیماری در بین دامها بیشتر باشد انسانهای بیشتری را آلوده نموده و از طریقتحمیل مخارج درمان و از کار انداختن نیرو و توان دامداران و کشاورزان، زیانهای فراوانی را به بار میآورد. بروسلوز انسانی را اغلب میتوان به یک منبع حیوانی نسبت داد و لذا برای کنترل آن باید حیوانات آلوده را شناسایی و محونموده با واکسیناسیون صحیح و به موقع از ابتلاء سایر دامها جلوگیری به عمل آورد گرچه متاسفانه به دلایل اقتصادی- اجتماعی، در حال حاضر تعمیم این اقدام در سطح جهانی ممکن نمیباشد. همچنین پیشگیری، کنترلو ریشهکنی بروسلوز در یک کشور و یا منطقه نیازمند سیاستگذاری و تصمیمگیری و در اختیار داشتن آمار و اطلاعات اپیدمیولوژیک دقیق میباشد.

کلیدواژه ها:

بروسلوز ، بروسلا ملی تنسیس ، بیماریهای مشترک انسان و دام ، ایران ، تب مالت