ارزیابى دوز اولیه امولسیون چربى داخل وریدى در خرگوش هاى بیهوش شده با کتامین

استفاده از امولسیون چربى داخل وریدى ILE، روش جدیدى براى درمان سیستمیک مسمومیت با بى حسى هاى موضعى مى باشد. البته این درمان محدود به داروهاى بى حسى موضعى نبوده و براى احیا مسمومیت هاى ناشى از داروهاى محلول در چربى هم در انسان و هم در حیوانات نیز میتواند مورد استفاده واقع شود. هم اکنون در طب دامپزشکى دوز توصیه شده اى براى تجویز ILE در سمیت هاى داروهاى بى حس کننده موضعى و یا سمیت داروهاى لیپوفیلیک وجود نداشته و براساس دستورالعمل هاى انسانى و گزارشات موردى در حیوان و آزمایشات تجربى انجام گرفته است. هدف این مطالعه ارزیابى دوز اولیه امولسیون چربى داخل وریدى در خرگوشهاى بیهوش شده با کتامین مى باشد. در این مطالعه از 20 سر خرگوش نر نژاد نیوزلندى استفاده شد. گروه هاى آزمایشى شامل دو گروه کنترل (دریافت کننده نرمال سالین) و دو گروه دریافت کننده ILE بودند. حیوانات هر چهار گروه مورد تجویز کتامین mg/kg 75 و زایلازین mg/kg 5 قرار گرفتند. پس از القاى بیهوشى، هرچهار گروه کتامین به صورت انفوزیون داخل وریدى به مدت 15 دقیقه دریافت کردند. در دو گروه از چهار گروه مذکور تبدیل دوز براساس فرمول زیر صورت گرفت: Human equivalent dose (HED) =animal dose (mg/kg) *km ratiaسپس برخى شاخصهاى مرتبط با بیهوشى، کاتالپسى و پارامترهاى همودینامیک مورد سنجش قرار گرفتند که کاهش مدت زمان بى دردى در گروه ILE تبدیل شده، در مقایسه با ILE امریکایى مشاهده گردید. در رابطه با مدت زمان بیهوشى (AT) على رغم وجود روند کاهشى در گروه ها اختلاف معنادارى در سطح p<0.05 مشاهده نگردید. در مقایسه مدت کاتالپسى (DC) در گروه هاى مورد مطالعه، در گروه هاى ILE نسبت به گروه هاى کنترل افزایش مدت کاتالپسى مشاهده شد که این افزایش در سطح معنادار نبود. در مورد قرار گرفتن در حالت جناغى (MAT) و زمان خروج از بیهوشى (ET) شاهد روند افزایشى در گروه هاى ILE نسبت به نرمال سالین هستیم. با توجه به نتایج حاصل از این مطالعه تعیین کردن پروتکل دوز مناسب براى ILE به مطالعات بیشترى نیاز دارد.

کلیدواژه ها:

بیهوشى ، کتامین ، ILE