بررسی اثر مهارکنندگی عصاره هیدروالکلی دانه گیاه گلک بر روی گونه های کاندیدا وآسپرژیلوس در شرایط آزمایشگاهی

با رجوع به مطالعات گذشته بر روی فعالیت ضدباکتری و ضدانگلی گیاه گلک که در موارد سنتی و جدید مورد استفاده قرار گرفته است،ضرورت مطالعه جامع بر روی اثر ضدقارچی آن ایجاب میگردد. هدف این مطالعه تعیین حداقل میزان مهارکنندگی رشد عصاره هیدروالکلی گیاه گلک بر روی مخمرهای جنس کاندیدا و کپک های آسپرژیلوس بیماریزا در شرایط آزمایشگاهی میباشد. مواد و روشکار: نمونه های مطالعه شامل گونه های کاندیدا و آسپرژیلوس جداسازی شده از نمونه های بالینی بودند. مقادیر حداقل غلظت مهار کننده در مقایسه با استاندارد 5/ مک فارلند رقیق شده تعیین شد. برای تعیین حداقل غلظت کشنده عصاره حجم کوچکی از لوله های عصاره مجاور شده تست قبلی بر روی محیط های کشت جامد سابورود گلوکز آگار 4 درصد تلقیح شد. مقدار حداقل غلظت کشنده عصاره با مشاهده اولین محیط کشت بدون رشد قارچ تعیین گردید. یافته ها: مهار کننده گی عصاره بر روی گونه های کاندیدا تشخیص داده شد. بر اساس یافته های ما بیشترین اثر مهارکنندگی رشد بر روی گونه ها ی کاندیدا تروپیکالیس و کاندیدا گلابراتا و کمترین آن برگونه کاندیدا آلبیکانس تعیین شد. در همین راستا بالاترین اثر کشنده عصاره بر روی کاندیدا گلابراتا و بر کاندیدا آلبیکانس مشاهده گردید. ما نتوانستیم یک اثر مهارکننده و یا کشنده قابل ردیابی بر روی گونه های آسپرژیلوس را تعیین کنیم. بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های ما عصاره هیدروالکلی گلک فعالیت مهار کننده و کشنده قابل اندازه گیری بر روی مخمرهای کاندیدا نشان میدهد.

کلیدواژه ها:

گیاه گلک ، کاندیدا ، مهارکنندگی ، آسپرژیلوس