مقایسه تتراسایکلین و سولفات نیومایسین در درمان بیمارى Bladder Swim در ماهى گلدفیش

بیمارى کیسه شنا یکى از شایعترین بیمارىهاى ماهیان آکواریومى است و منشا آن در بیشتر منابع ویروسى و در بعضى از منابع باکتریایى ذکر شده است. این بیمارى مستقیما کیسهى شناى ماهى را درگیر مى کند. کیسهى شنا یک اندام داخلى و کیسه اى شکل در بدن ماهى است که درون آن پر از نوعى گاز است و ماهى به وسیله آن بدون صرف انرژى اضافى تعادل خود را در عمق هاى مختلف آب حفظ میکند. روش کار: در ابتدا تعداد 20 عدد ماهى گلدفیش مبتلا به بیمارى در دو دسته 10تایى مورد بررسى قرار گرفتند. گروه اول با تتراسایکلین و گروه دوم با سولفات نیومایسین تحت درمان قرارگرفتند. با برقرارى شرایط لازم مانند افزایش دما تا 30 درجه سانتى گراد و اضافه کردن یک قاشق غذاخورى نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب ، درمانهاى دارویى آغاز گردید. قبل از اضافه کردن داروها به هر گروه 25٪ از آب هر آکواریوم تخلیه گردید. سپس 250 میلى گرم دارو به ازاى هر 8/37 لیتر آب طى 7 روز متوالى طبق پروتکل درمان به آب اضافه گردید.در طى پروسه درمان از گروه اول 1عدد و از گروه دوم 2عدد از ماهى ها تلف شدند. اما در نهایت از هر دو گروه تعداد 6عدد از ماهى ها درمان شدند. بحث و نتیجه گیرى : بررسى ها نشان داد گروه اول که تحت درمان با تتراسایکلین بودند 67/66٪ پاسخ مثبت به درمان نشان داده اند اما گروه دوم که تحت درمان با سولفات نیومایسین بودند 75٪ پاسخ مثبت به درمان را نشان دادند ، بنابراین نتیجه این بررسى حاکى از این است که براى درمان بیمارى کیسه شنا در ماهى گلدفیش ، داروى سولفات نیومایسین نسبت به تتراسایکلین عملکرد بهترى دارد.

کلیدواژه ها:

گلدفیش ، بیمارى کیسه شنا ، تتراسایکلین ، سولفات نیومایسین