بازار به عنوان یکی از عوامل هویت ساز معماری سنتی ایران

بازار یکی از مهمترین عناصر در دورههای مختلف زمانی بوده است، بطوری که غالبا بازار به ویژه دردوران اسلامی مهترین تشکیلات صنفی و اجتماعی بشمار میآمد. وقتی بحث از هویت پیش می آید،دیدگاههای پیچیده وگاهی متضاد درابعادی گسترده مطرح می شود. دراین مقاله از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی- اسنادی بهره گرفته شده است که در آن سعی شده اجماعی ازدیدگاههای صاحبنظران حول مفهومهویت درارتباط بامسائل اجتماعی وفرهنگی بخصوص معماری مطرح گردد. معماری سنتی قبل از پیدایش تکنولوژی و مصالح جدید ساختمانی در تمام نقاط کشور و به هر شکل و به هر کیفیت نوع معماری افقی و باهویت بشمار می رفت که در طی سالیان دراز و قرنهای متمادی مصالح و شیوه های فنی ویژه خود را داشت. این نوع ساخت و ساز بومی بسیار بجا می نمود و به موقع و کاملا ارزنده و منطقی و گاه نیز بسشکوهمند بودو هنوز هم بعنوان یکمعماری شریفو برخوردار از مقیاسانسانی دارای همان ارزشو اعتبار است . باوجود همه پیچیدگیهای مفهوم هویت وتلقی های متفاوت صاحب نظران از آن، برکسی پوشیده نیست درمعماری معاصرایران، این واژه دچاربحران گشته وبصورت مفهومی انتزاعی درآمده است.

کلیدواژه ها:

معماری ، هویت ، سنتی ، بازار ایران