برنامه ریزی و فرهنگ جهادی

نظام اسلامی همانند هر نظام اجتماعی دیگر دارای جهان بینی عناصر، ارکان و اجزایی است که آن را از دیگر نظام ها متمایز می سازد از آنجا که فرهنگ جهادی به عنوان فرهنگ کار و تلاش توام با ایمان شناخته شده درواقع جزئی از فرهنگ و نظام اسلامی است می توان گفت که این فرهنگ با مجموعه خرده فرهنگهایش اعم از رویه ها، نگرشها بینشها ، و کنشهای مخصوص به خود ناشی از یک جهان بینی و نگرشی خاص به مسائل است که ریشه در جهان بینی توحیدی داشته و از این نظر با سایر نظامهای مطرح در دنیای حاضر تفاوت اساسی دارد این مقاله با رویکرد فوق سعی دارد ضمن برشماری ضرورتهای وجودی برنامه ریزی در نظام اسلامی خصوصیات و اختصاصات برنامه ریزی در فرهنگ جهادی را مشخص کرده و از این طریق تفاوت برنامه ریزی در نظام اسلامی را با سایر نظام ها مورد بررسی قرارداده و براساس یک تحلیل علمی نکات مثبت و مزیتهای تطبیقی ان را مشخص نماید. به اینمنظور ابتدا به بیان دیدگاه اسلام و بطور عام دیدگاه حکومت اسلامی نسبت به نظم و انتظام و یا به بیان دیگر تدبیر در امور کشور پرداخته و ضرورتهای برنامه ریزی در جامعه اسلامی را بیان مینماید. سپس با یاداوری شرایطی که منجر به صدور فرمان تاریخی حضرت امام خمینی ره برای تشکیل جهاد سازندگی گردید به این مسئله می پردازد که تشکیل این نهاد براساس یک ضرورت زمانی و یا یک نیاز مقطعی به مقتضای شرایط خاص زمان بوده و یا بطور کلی نیاز ذاتی و تبعی برای تشکیل و بقا حکومت اسلامی است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی ، فرهنگ جهادی ، مدیریت جهادی ، جهاد سازندگی ، سازمانهای نهادی انقلاب اسلامی