تحلیل و طبقه بندی واژگان و اصطلاحات مزتبط با فرهنگ پوششی در مثنوی معنوی

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 377

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JELVEH01_050

تاریخ نمایه سازی: 9 شهریور 1398

چکیده مقاله:

مثنوی معنوی یکی از شاهکارهای ادبیات فارسی است که مولانا جلال الدین محمد بلخی آن را به نظم کشیده است. یکی از عناصری که باعث افزایش زیبایی و جذابیت اشعار این اثر نفیس گشته، استفاده از واژگان مرتبط با پوشاک است، که استفاده از این واژگان در لابلای ابیات مثنوی دارای دلالت معین و اغراض خاصی است. پوشاک بخشی از مظاهر فرهنگی یک کشور را تشکیل می دهد و بدون شک نقش مهم و برجسته ای در پاسداری از هویت اجتماعی و فرهنگی آن ها و دوام بخشیدن بدان در طول زندگی تاریخی نسل ها ایفا می کند. یکی از راه های تبیین و تشریح جایگاه پوشاک و لباس در فرهنگ ما بررسی بازتاب و انعکاس این موضوع در تاریخ و ادبیات ایران است. بنابراین ادبیات و لباس، به عنوان گذشته، حال و آینده این فرهنگ می تواند در زمینه جمع آوری مستندات تاریخی لباس و پوشاک در ایران و ایجاد ذهنیت هایی برای طراحان و سازندگان کارساز و راهگشا باشد. این پژوهش با رویکردی توصیفی تحلیلی با استفاده از مستندات کتابخانه ای تهیه شده است، و به طور کلی هدف از انجام این پژوهش شناسایی عمق و تنوع الفاظ و معانی واژگان و اصطلاحات لباس و پوشاک در مثنوی معنوی و شناسایی اهمیت پوشاک در مثنوی معنوی می باشد. و لذا بعد از مقدمه ای کوتاه به ارائه ی دو یافته مهم یا دو محور اصلی این ادبیات، یعنی استفاده ابزاری شاعر از موضوع لباس برای بیان مقصود خود و دیگری طرح ماهیت و موجودیت واقعی لباس را مطرح و با مبحثی از قبیل انواع پوشاک، تنوع و تعدد الفاظ و اصطلاحات مربوط به بیان جنس و رنگ لباس در این اثر بررسی و سپس به نتیجه گیری می انجامد.

نویسندگان

محمود اشعاری

عضو هیئت علمی دانشگاه علم و هنر یزد، شهر یزد، استان یزد

محبوبه گرگیان بروجنی

دانشجوی کارشناسی ارشد طراحی پارچه و لباس دانشگاه علم و هنر، شهر یزد، استان یزد