نقوش سنگاب امامزاده شاه سید علی اصفهان با تاکید بر مفاهیم و ساختار در هنری ایرانی

سنگاب ظرف بزرگ و سنگی است که در حیاط و ورودی اماکن مقدس و عمومی قرار می گرفت و جهت رفع تشنگی از آن استفاده می شد. سنگاب سازی در دوره صفویه به اوج رسید و ارتباط نزدیکی به تفکر شیعه و قداست آب نزد ایرانیان دارد. ظهور دولت صفوی باعث تحول در ساختار اجتماعی و فرهنگی ایران شد، در این دوره جهان بینی سیاسی و مذهبی ایران تغییر اساسی پیدا کرد و دولت ملی بر پایه اندیشه های شیعی ایجاد شد که در پی آن هنر ملی- مذهبی شکل گرفت. بسیاری از نماد های کهن ایرانی بر پایه اندیشه جدید، مجددا مورد استفاده قرار گرفت. نقوش و تزیینات آثار عصر صفوی تحت تاثیر چنین تفکری ایجاد شدند. تحقیق پیش رو با استفاده از داده های گردآوری شده به صورت میدانی و کتابخانه ای و بهره گیری از روش توصیفی تحلیلی است که ضمن بیان جایگاه آب در فرهنگ ایرانی به معرفی سنگاب امام زاده شاه سیدعلی اصفهان می پردازد و سعی در بررسی نقوش آن و ریشه یابی این نقوش از نظر مفهوم و ساختار در هنر ایران دارد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که تاکنون هیچ پژوهشی در رابطه با این سنگاب صورت نگرفته است. این سنگاب در بحث نماد شناسی دارای عالی ترین پیام های ملی و مذهبی است. ا

کلیدواژه ها:

سنگاب ، نقوش ، شیعه ، صفوی ، هنر ایرانی