تغییرپذیری مقاومت سازه ای در شبیه سازی جهتی در فضای بارگذاری

شبیه سازی جهتی در میان تکنیک های مختلف برای تحلیل قابلیت اعتماد سیستم های سازه ای، بسیار شناخته شده می باشد. در این میان، شبیه سازی جهتی در فضای بارگذاری بعلت مزایای قابل ملاحظه خود بواسطه ایجاد فضای کاری با ابعاد کمتر، از اهمیت بالائی برخوردار می باشد. همانطور که انتظار نیز می رود در این فضا، بعلت تغییرپذیری مقاومت سازه ای، محل حالت (حالات) حدی مربوطه دیگر محلی ثابت نبوده و بایستی با آن همانند یک متغیر تصادفی برخورد نمود. بنابراین دقت نتایج بدست آمده از شبیه سازی در فضای بارگذاری بستگی زیادی به چگونگی احتساب این تغییرپذیری و نتیجتا محل حالات حدی (که معمولا فرض می شود متغیرهای تصادفی غیروابسته بزمان می باشند) در تحلیل پیدا می کند. برای لحاظ این تغییرپذیری، استفاده از تنها دو لنگر اول در هر نمونه جهتی قبلا پیشنهاد شده است [7]. در این مقاله تلاش می شود ابتدا تحقیق شود که این فرض چه تاثیری ممکن است روی دقت نتایج (تخمین احتمال خرابی سازه ای) داشته باشد و نیز در عین حال کنکاش خواهد شد که چه راه حلهای جایگزین می توانند برای ارتقاء کیفیت کار در فضای بارگذاری مورد استفاده قرار گیرند. در مثالهائی که در این مقاله می آیند نشان داده می شود که در بعضی حالات زمانیکه خواص احتمالاتی پارامترهای مقاومتی فاصله قابل ملاحظه ای از توزیع نرمال می گیرند اختلاف قابل توجهی ممکن است در نتایج آنالیز قابلیت اعتماد سازه ای پدیدار گردد.