سنجش تاثیر اجرای سیاست قیمت تضمینی جو: به کارگیری رهیافت جورسازی بر پایه نمره تمایل (PSM)

قانون خرید تضمینی محصولات اساسی کشاورزی به عنوان یک سیاست حمایتی با هدف ایجاد تعادل در نظام تولید، جلوگیری از ضایعات محصولات و زیان کشاورزان برای شماری از محصولات کشاورزی به اجرا در آمده است. با این حال که سیاستی پرهزینه بوده، اما هر سال دنبال میشود. از این رو در چارچوب ماده 33 قانون افزایش بهره وری، برای جایگزینی سیاست خرید تضمینی، سیاست قیمت تضمینی پیشنهاد شد . این سیاست برای نخستین بار در سال 1394 برای محصول جو استان کرمانشاه به صورت آزمایشی اجرا شد. هدف این بررسی، مقایسه تغییر قیمت جو در نتیجه اجرای سیاست یادشده است. یکی از چالشهای پراهمیت در ارزیابی سیاست، پاسخ به این پرسش است که اگر سیاست قیمت تضمینی اجرا نمی شد، قیمت جو در مناطق مجری به چه سطحی میرسید. برای بررسی این مسیله، از رهیافت جورسازی بر پایه نمره تمایل (PSM) استفاده شد. مشاهده های استان کرمانشاه (استان مجری) با شش استان عمده تولیدکننده جو کشور (خراسان رضوی، فارس، همدان، اصفهان، لرستان و مرکزی) با استفاده از داده های سال 1394 مقایسه شد. نتایج رهیافت PSM بیانگر آن است که اجرای سیاست یادشده باعث شده که تولیدکنندگان جو در استان کرمانشاه به طور میانگین جو را 847 ریال بالاتر از پیش از اجرای سیاست قیمت تضمینی به فروش برسانند. با توجه به نتایج اجرا و همچنین پیگیری اجرای این سیاست برای دیگر محصولات کشاورزی پیشنهاد و تاکید میشود؛ چراکه اجرای چنین سیاستی یک عامل تشویقی برای افزایش بهرهوری عاملهای تولید بخش کشاورزی به شمار می آید.

کلیدواژه ها:

جو ، خرید تضمینی ، رهیافت جورسازی بر پایه نمره تمایل ، قیمت تضمینی