تاثیر ورمی کمپوست در بهبود تحمل به شوری گیاهچه های لوبیا قرمز رقم درخشان (Phaseolus vulgaris L.)

در سال های اخیر تولید فزاینده زباله در نتیجه رشد جمعیت شهری و توسعه صنایع، به عنوان یک چالش جدی مطرح است. ورمی کمپوست به عنوان محصول فرآوری زباله های شهری با خصوصیات فیزیکو شیمیایی مناسب، می تواند نقش موثری در رشد و نمو و نیز کاهش اثرات منفی ناشی از تنش های مختلف محیطی بر گیاهان داشته باشد. برای این منظور مطالعه ای با هدف بررسی بر هم کنش نسبت های مختلف ورمی کمپوست و تنش شوری بر صفات ریخت زایی گیاهچه های لوبیا قرمز رقم درخشان (Phaseolus vulgaris L. cv. Light Red Kidney) انجام شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی، شامل پنج نسبت حجمی ورمی کمپوست و ماسه (100:0؛ 90:10؛ 75:25؛50:50 و 25:75) و چهار سطح شوری (30، 60، 90 و120 میلی مول بر لیتر کلرید سدیم) به ترتیب معادل 2/75، 5/5، 8/25 و 11 دسی زیمنس بر متر، به همراه شاهد(صفر)، در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. بذرها در گلدان های پلاستیکی کاشته و نمونه برداری از گیاهچه ها 28 روز پس از کاشت انجام شد. نتایج نشان داد که در محیط بدون تنش، ورمی کمپوست تاثیر معنی داری (p ≤ 0.05) بر طول ساقه، تعداد میانگره ها، سطح و وزن خشک برگ، وزن خشک، سطح، قطر و مجموع طول ریشه ها داشت، اما تاثیر آن بر وزن خشک ساقه معنی دار نبود. بر هم کنش ورمی کمپوست و شوری، تاثیر معنی داری بر طول ساقه، تعداد میانگره ها، سطح و وزن خشک برگ، سطح و وزن خشک ریشه ها داشت، اما تاثیر آن بر وزن خشک ساقه، قطر و مجموع طول ریشه ها معنی دارنبود. بنابراین در سطوح پایین شوری تمام نسبت های ورمی کمپوست و در سطوح شوری بالا، نسبت های بالای ورمی کمپوست می تواند تا حدودی اثرات نامطلوب شوری را بر گیاهچه های لوبیا محدود نماید.

کلیدواژه ها:

تنش محیطی ، خصوصیات فیزیکو شیمیایی ، صفات ریخت زایی ، گیاهچه