تاثیر نیتروژن و آرایش های مختلف کشت مخلوط جو (Hordeum vulgare L.) و نخودفرنگی (Pisum sativum L.) بر عملکرد علوفه و شاخص های رقابت

به منظور بررسی تاثیر نیتروژن و آرایش های مختلف کشت مخلوط جو (Hordeum vulgare L.) و نخودفرنگی (Pisum sativum L.) بر عملکرد علوفه و شاخص های رقابت، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه گنبد کاووس در سال 91-1390 به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل آرایش های مختلف کشت مخلوط در پنج سطح شامل کشت خالص جو، کشت مخلوط یک ردیف جو و یک ردیف نخود فرنگی، مخلوط دو ردیف جو و دو ردیف نخود فرنگی، مخلوط سه ردیف جو و سه ردیف نخودفرنگی و کشت خالص نخودفرنگی و میزان مصرف نیتروژن در چهار سطح شامل عدم مصرف و مصرف 25، 50 و 75 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار بود . نتایج نشان داد که اثر آرایش های مختلف کشت مخلوط، نیتروژن و آرایش های مختلف کشت مخلوط × نیتروژن بر عملکرد علوفه و عملکرد معادل جو در سطح یک درصد معنی دار شد. حداکثر وزن خشک علوفه و عملکرد معادل جو مربوط به تیمارهای کشت خالص جو با مصرف 75 و 50 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار به ترتیب با 14/51 و 14/3 تن در هکتار بود. حداقل عملکرد علوفه و عملکرد معادل جو از تیمار کشت خالص نخود فرنگی بدون مصرف نیتروژن به ترتیب با 3/76 و 4/7 تن در هکتار به دست آمد. افزایش تعداد ردیف در تیمارهای کشت مخلوط، عملکرد علوفه تیمارهای کشت مخلوط را کاهش داد . نسبت برابری زمین در تیمارهای کشت مخلوط کمتر از یک بود. نسبت برابری زمین، ضریب نسبی تراکم، شاخص غالبیت، نسبت رقابتی، افزایش عملکرد واقعی، سودمندی کشت مخلوط و عملکرد معادل جو در جو بیش از نخودفرنگی در تیمارهای کشت مخلوط بود . بررسی عملکرد علوفه و شاخص های رقابت نشان داد که بیش ترین عملکرد مربوط به کشت خالص جو و کم ترین آن مربوط به کشت خالص نخودفرنگی بود. در کشت مخلوط، جو گیاه غالب و نخودفرنگی گیاه مغلوب بود و با افزایش تعداد ردیف، غالبیت جو کاهش یافت.

کلیدواژه ها:

ضریب نسبی تراکم ، عملکرد معادل ، غالبیت ، نسبت برابری زمین