هنجارهای اخلاقی حاکم بر ارتباط با ناهم جنس در قرآن (با تمرکز بر سوره های احزاب و نور)

اخلاق جنسی بر دسته­ای از عادات، ملکات و رفتار های انسان مشتمل است که به غریزه جنسی مربوط می شوند. آنچه این مقاله به روش توصیفی - تحلیلی به آن می پردازد، کیفیتی است که در قرآن برای ارتباط مرد و زن با یکدیگر ترسیم شده است. تمرکز مقاله بر سوره های احزاب و نور و بر روابطی است که در خارج از پیوندهای نسبی، سببی، ملکیت و نکاح شکل می گیرد. البته آیاتی که درباره روابط یادشده هستند، به فهم بهتر آیاتی که به روابط خارج از این پیوندها ناظرند، کمک می­کنند. یافته های مقاله نشان می دهد هدف از اوامر و نواهی قرآن در این دو سوره، تحصیل اغراضی مشخص است و مناط هایی نیز در نظر گرفته شده است. تزکیه و تطهیر قلب، غرض این اوامر و نواهی به شمار می­رود که با رعایت اموری از قبیل غض بصر، حفظ فرج، ستر زینت پنهان، دوری از تبرج، اجتناب از خضوع در قول و پرهیز از ورود سرزده به اماکن خصوصی تحصیل می شود. مناط این کارها، وجود نیاز و جذابیت جنسی است.

کلیدواژه ها:

اخلاق جنسی ، طمع ، حریم ، نگاه ، پوشش