رشد معنوی و اخلاقی در دوران کودکی و تاثیر آن در بزرگسالی: یک مقاله مروری

رشد معنوی- اخلاقی از اساسی ترین مفاهیم در مطالعات روان شناسی دین است. روان شناسان از زمان جی. استنلی هال همواره بر اهمیت دوران کودکی دررشد معنوی و اخلاقی آدمی تاکید کرده اند. آن ها بر این باورند که اگرمعنویت و اخلاقی زیستن به معنی اشتیاق به تعالی و معنا تلقی شود، بی تردید کودکان طبیعت اخلاقی و معنوی نیرومندی دارند؛ چرا که کودکان در جستجوی  معنا و تعالی اند و به نوعی این تجربه بر دوره بزرگسالی آن ها نیز تاثیرگذار خواهد بود. با این حال، این پرسش مطرح می شود که طبق پژوهش هایی  که دراین باره انجام شده است، چه عواملی بر ارتقاء چنین رشدی در   کودکان تاثیرگذار بوده است این پژوهش با روش مطالعه مروری به دنبال  کشف چگونگی رشد معنوی و اخلاقی در کودکان براساس پژوهش های  تجربی است که عمدتا در کشورهای غربی انجام شده است. برای انجام  این پژوهش، کلیدواژه های معنویت کودک، اخلاق کودک، رشد معنوی و اخلاقی کودک در مطالعاتی که در سال های 1990 تا 2003 انجام و در پایگاه های اطلاعاتی چون Science Direct، Wiley Online Library، google scholar، libgen ثبت شده است، جستجو شد. تحلیل ها نشان داد جامعه پذیری دینی، دلبستگی های کودک به والدین معنوی- اخلاقی و کمک به اصلاح تصویری که کودک از خدا دارد، مهم ترین عواملی هستند که در این پژوهش ها برای ارتقاء و افزایش رشد معنوی- اخلاقی کودکان و تاثیر آن در دوران بزرگسالی برجسته شده اند.

کلیدواژه ها:

رشد معنوی ، رشد اخلاقی ، کودکی ، جامعه پذیری دینی ، دلبستگی ، تصویر خدا