تاثیر سیاست سرمایه در گردش میانه رو بر انعطاف پذیری مالی با توجه به ساختار مالکیت

افزایش ارزش شرکت یا افزایش ثروت تنها در نتیجه عملکرد مناسب و مطلوب حاصل می شود و حداکثر کردن ارزششرکت زمانی تحقق مییابد که شرکت از سلامت مالی برخوردار باشد. در این تحقیق اطلاعات 110 شرکت که در طیسال های 1390 الی 1396 در بورس حضور داشتند مورد آزمون قرارگرفت. تجزیه و تحلیل داده های این پژوهش وآزمون فرضیات آن توسط نرم افزار Spss16 و Eviews19 انجام شده است. این پژوهش از جنبه روش استنتاج توصیفی- تحلیلی و از نوع رگرسیون و همبستگی میباشد و از نظر زمانی و نوع طرح پژوهش، پسرویدادی است. همچنین داده هادر این پژوهش مبتنی بر داده های کمی و درچارچوب استدلالات قیاسی- استقرایی میباشد در این تحقیق 3 فرضیه تدوین شده است که با توجه به تجزیه وتحلیل داده ها این تحقیق نشان می دهد که تاثیر سیاست سرمایه درگردش میانه رو برانعطاف پذیری مالی در شرکت ها با مالکیت های مدیریتی، خصوصی و نهادی، رابطه معناداری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه در گردش ، انعطاف پذیری مالی ، ساختار مالکیت ، سیاست سرمایه ، سرمایه در گردش میانه رو