ارزیابی کارایی و اثربخشی کانال های وام دهی و سرمایه بانکی در ساز و کار انتقال پولی ایران با استفاده از الگوی SVECM

در حوزه سیاست گذاری و مدیریت پولی و اعتباری، سیاست گذاران باید به تعاملات بین ابزار سیاست پولی، بازارهای واسط نظیر بازار پول و در سطحی بالاتر ارتباط هر دوی آن ها با متغیرهای کلان اقتصادی مثل تولید واقعی و تورم توجهی ویژه کنند. روشی مفید برای بررسی و فهم سیاست پولی تمرکز بر کانال های انتقال پولی است که از طریق آن ها اقدامات بانک مرکزی بر متغیرهای کلان رشد اقتصادی و تورم موثر می افتد. در ادبیات اقتصاد پولی، بانک ها از دو کانال سرمایه بانکی و کانال وام دهی می توانند به انتقال آثار تغییرات پولی بر رشد اقتصادی و نرخ تورم بپردازند. در این مقاله با استفاده از رویکرد تصحیح خطای برداری ساختاری (SVECM) به ارزیابی کارایی و اثربخشی دو کانال انتقال پولی ذکر شده در اقتصاد ایران پرداخته ایم. مطابق نتایج برآوردها و محاسبات صورت گرفته می توان چنین گفت که سرمایه بانک ها نقشی معنادار در انتقال آثار تغییرات پولی بر تولید و تورم ندارد و از کارایی لازم برخوردار نیست. در مقابل، کانال وام دهی بانکی در اثرگذاری بر تولید و تورم بسیار کارا و موثر عمل می کند. پیشنهاد می شود که، برای افزایش کارایی کانال سرمایه بانکی در کشور، بانک ها ملزم به افزایش سرمایه و انتشار نسبت سرمایه به دارایی های موزون شده به ریسک (نسبت کفایت سرمایه) و مطابقت آن با معیارها و استانداردهای بین المللی شوند. همچنین سیاست گذار پولی و اعتباری، برای ایفای نقش سازنده در فرایند تولیدی کشور و کنترل تورم، باید بر عملکرد تسهیلات دهی بانک ها توجه و نظارتی ویژه کنند.

کلیدواژه ها:

ساز و کار انتقال پولی ، کانال سرمایه بانکی ، کانال وام دهی ، الگوی SVECM