مدیریت تلفیقی علف های هرز سویا از طریق تراکم بوته و علف کش ایمازتاپیر در شرایط گرگان

به منظور بررسی اثر تراکم کاشت و مقدار مصرف علف کش بر کنترل علف ھای ھرز و عملکرد سویا، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک ھای کامل تصادفی با 11 تیمار در 3 تکرار در روستای قرق شھرستان گرگان، در سال زراعی 1392 اجرا گردید. تیمار ھای این پژوھش شامل کشت سویای رقم DPX (کتول) در دو تراکم 20 و 40 بوته در مترمربع به ھمراه علف کش ھای ایمازتاپیر با غلظت ھای 500، 750 و 1000 میلی لیتر در ھکتار به صورت پیش رویشی و پس رویشی و متریبوزین به میزان 600 گرم در ھکتار به صورت پیش رویشی، وجین و عدم وجین علف ھای ھرز (شاھد) بودند. نتایج نشان داد که، تغییر غلظت و زمان مصرف ایمازتاپیر بر تعداد و وزن خشک علف ھای ھرز موثر بود؛ به طوری که با افزایش غلظت ایمازتاپیر، کارایی آن افزایش یافت. در ھر دو تراکم در 25 روز پس از سم پاشی، مصرف ایمازتاپیر به صورت پس رویشی در ھمه مقادیر به کار رفته بیش از حالت پیش رویشی موجب کاھش وزن خشک علف ھای ھرز شد. کارایی متری بوزین در 25 و 40 روز پس از سم پاشی مشابه مصرف ایمازتاپیر با غلظت 1000 میلی لیتر در ھکتار بود. نتایج مقایسه روند رشد سویا در دو تراکم نشان داد که، اثر حذف علف ھای ھرز بر رشد سویا در تراکم 20 بوته در مترمربع این گیاه بیش تر از تراکم 40 بوته در مترمربع بوده است. تغییر تراکم سویا از طریق تاثیر بر تعداد بوته، تعداد غلاف در بوته و وزن ھزار دانه موجب تغییر معنی دار در عملکرد گردید. در تراکم 20 بوته در مترمربع، مصرف پیش رویشی ایمازتاپیرمی تواند تعداد غلاف ھای سویا را کمی بیش تر از حالت پس رویشی آن افزایش دھد. در تراکم 40 بوته در مترمربع، تفاوتی بین تعداد غلاف ھا در اثر مصرف پیش رویشی یا پس رویشی ایمازتاپیر رخ نداد.

کلیدواژه ها:

کاربرد پیش و پس رویشی ، سرعت رشد محصول ، عملکرد ، غلظت علف کش