مروری بر مدیریت آموزش کارکنان در سازمان ها و مراکز دولتی و غیردولتی

مطالعه حاضر به بررسی مدیریت آموزش کارکنان درنهادها، سازمانها وادارات می پردازد. درهراداره، نهاد یا سازمانی بدون توجه به نوع هدف، به وسیله کارکنان اموری به اجرا در می آید که در نهایت به صورت مجموعه ای که ماحصل سرمایه گذاری است شکل میگیرد. بدین سان نتیجه کار اعضاء بهصورت منسجم متجلی میشود. در سازمانها و موسسات هر کاری نیازمند مهارتها و به کارگیری دانش های در رابطه است. سازمانها با توجه به این نیاز، شرایط احراز شغل نیروی انسانی خود را تهیه نموده و به گزینش میپردازند. هر چند در بدو استخدام نیروی تازه وارد در سازمان، با شغل خود انطباق کیفی دارد ولی اگر مدیریت آنها را کارآموزانی مستعد تلقی نکند، نخواهد توانست در پروراندن آنها اقدام نموده و در نتیجه از نیروی انسانی مفید برخوردار گردد. چرا که محبوس نگهداشتن تجارب و مهارتهای شغلی افراد، روح تعالی و رشد را در اعضاء خفه کرده و موجبات سد تحرک و پویایی آنها را فراهم میکند (عسگریان، 1370، ص 55). سازمانها برای نیل به اهداف خود، باید کادری از نیروهای لایق و کارآمد در اختیار داشته باشند. دبستان، دبیرستان و دانشگاه نظامی برای تربیت و آموزش دانش و معلوماتی است که افراد را برای ورود به اجتماع و خدمت موثر آماده میسازد. اما افرادی که به استخدام سازمان در می آیند، علاوه بر این معلومات، به آموزش تخصصی و حرفه ای نیز نیاز دارند تا دانش فنی و مهارتهای لازم را برای انجام شایسته وظایف محول به دست آورند. این آموزشها به کارکنان کمک میکند تا نقش فعالتر و موثرتری در نیل به اهداف سازمان ایفا کنند (سعادت، 1381، ص 174). . این مقاله که به روش توصیفی، تحلیلی به بررسی مدیریت آموزش کارکنان پرداخته وضرورت توسعه آن رابه چالش کشانده است. در ادامه ضرورت توسعه آموزش و بهسازی کارکنان، نظام جدید آموزش کارکنان دولت، موانع پشتیبانی مدیران ازآموزش و توسعه کارکنان، شرایط پشتیبانی مدیران از آموزش و توسعه کارکنان بیان می گردد.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، آموزش کارکنان ، مدیریت آموزش ، سازمان ، منابع انسانی