بررسی تحلیلی و آیین نامه ای نامنظمی های پیچشی در سازه های کوتاه تا میان مرتبه

زلزله های اخیر نشان داده اند که وجود نامنظمی پیچشی در سازه ها، عاملی است که باعث آسیب شدید سازه ای می شود. در ویرایش های قبلی استاندارد 2800، بحثی از نامنظمی پیچشی نشده بود. در ویرایش چهارم، ضوابط این نوع نامنظمی هم گنجانده شده است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی این ضوابط با استفاده از نتایج روش تحلیلی خطی طیفی درنرم افزارETABS 2015 ، سازه به حالت شبه دینامیکی تحلیل و پیچش تصادفی در نظر گرفته شده ، مقایسه نتایج به دست آمده با ضوابط سایر آیین نامه ها است. پارامترهای بررسی شده عبارت اند از: موقعیت دیوارهای برشی، تعداد طبقات و تعداد محورها. به منظور بررسی نامنظمی پیچشی در جهت Y پلان، موقعیت دیوارهای برشی حول محور X و Y به ترتیب متقارن و نامتقارن در نظر گرفته شده اند. با آنالیز 96 مدل تحلیلی مشخص گردید که حداکثر مقدار ضریب نامنظمی پیچشی با کاهش تعداد طبقات سازه افزایش می یابد. طبقات بالاتر دارای ضریب نامنظمی پیچشی کمتری نسبت به طبقات پایین تر هستند. نتایج به دست آمده برای دوران کف طبقات، برعکس نتیجه مربوط به ضریب نامنظمی پیچشی است. یک رابطه نیز برای ارتباط دادن مستقیم ضریب نا منظمی پیچشی و زاویه چرخش طبقات ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

استاندارد 2800 ، بررسی تحلیلی ، نامنظمی پیچشی ، چرخش کف ، ضریب نامنظمی