تعیین روش بهینه عمل آوری ترکیبی بتنهای پر مقاومت در دو محیط اشباع و اتوکلاو و بررسی تاثیر محیط اشباع بر کاهش زمان نگهداری این بتنها در اتوکلاو

هدف از این تحقیق دستیابی به روش بهینه عمل آوری ترکیبی در دو محیط اشباع و اتوکلاو برای بتن های پرمقاومت و همچنین بررسی تاثیر محیط اشباع بر روی کاهش مدت زمان قراگیری این نمونه ها در اتوکلاو می باشد. در این پژوهش نمونه های شاهد فقط تحت شرایط اشباع قرار گرفته و مقاومت فشاری 28 روزه kg/cm2 54/884 را کسب نمودند. سایر نمونه ها در شرایط 1 روز محیط اشباع سپس اتوکلاو، 3 روز محیط اشباع سپس اتوکلاو و بدون قرارگیری اولیه در محیط اشباع و فقط در اتوکلاو قرار داده شدند. زمان قرارگیری نمونه ها در اتوکلاو از 15 تا 150 دقیقه می باشد. با نگهداری نمونه ها در محیط اتوکلاو به مدت 15 دقیقه بدون قرارگیری در محیط اشباع مقاومت فشاری kg/cm2 73/748 بوده و در صورت نگهداری یک روزه نمونه ها در محیط اشباع پیش از اتوکلاو با همان زمان مقاومت فشاری kg/cm2 71/834 خواهد بود که به ترتیب 65/84 و 37/94 درصد مقاومت 28 روزه نمونه شاهد می باشند. با افزایش زمان قرارگیری نمونه ها در اتوکلاو در دو حالت فوق به 30 دقیقه مقاومت فشاری حاصله به ترتیب kg/cm2 40/892 و kg/cm2 51/903 بوده که در حد مقاومت فشاری 28 روزه نمونه شاهد می باشد. افزایش زمان قرارگیری نمونه ها در محیط اشباع به بیش از یک روز قبل از اتوکلاو بر روند رشد مقاومت فشاری کم تاثیر است. در این پژوهش زمان مناسب قرارگیری نمونه های بتنی پر مقاومت در اتوکلاو و محیط اشباع جهت کسب مقاومت های 7، 28، 42 و 90 روزه تعیین شده است.

کلیدواژه ها:

بتن پر مقاومت ، روش بهینه عمل آوری- اتوکلاو