انقلاب صنعتی چهارم و اقتصاد دیجیتال: پیشران های رشد اقتصادی پایدار

یکی از مهمترین چالش های سیاستگذاری اقتصادی چگونگی تعامل با انقلاب فناوریهای نوین میباشد. این دگرگونی ها که انقلاب صنعتی چهارم نامیده شده است، الگوی کسبوکار و نظام اقتصادی، به مفهوم تعیین کننده مناسبات زندگی اقتصادی و تولیدی انسان، را به صورت بنیادین تحت تاثیر قرار داده است. مهمترین اثر اقتصادی این انقلاب، استقرار و فراگیری اقتصاد دیجیتالی با جهتگیری رشد اقتصادی پایدار است که محور اصلی سیاستگذاری در اقتصادهای توسعه یافته است. گسترش اقتصاد مبتنی بر پلتفرم های دیجیتالی برای کشورهای در حال توسعه با موانع ساختاری در تولید، تجارت و رقابت پذیری، پایین بودن رشد اقتصادی و بهره وری عوامل تولید، یک ضرورت غیرقابل اجتناب است. هدف این پژوهش بررسی ابعاد اثرگذاری انقلاب صنعتی چهارم و اقتصاد دیجیتال بر رشد اقتصادی پایدار و تغییرات بنیادین در نظام اقتصادی کلاسیک است. به منظور سیاست گذاریهای کلان اقتصادی، ضروری است به این پرسش مهم پرداخته شود که آیا فناوریهای جدید منجر به شکلگیری یک نظام اقتصادی نوین خواهند شد و این ساختار جدید چگونه رشد و پیشرفت اقتصادی جوامع را تحت تاثیر قرار خواهد داد. این مطالعه استدلال میکند که نظام اقتصادی نوین ایجاد شده با کاهش هزینه های تولید و مبادله، رفاه اقتصادی جامعه را افزایش میدهد. همچنین اثر فناوری و یادگیری مرکب بر اصل محدودیت منابع در اقتصاد غلبه نموده و با تغییر ساختاری در فضای کسبوکارها، رشد اقتصادی درونزا و پایدار را تسریع مینماید. در نهایت نیز نقش دولتها در سیاستگذاری و تامین زیرساختهای ضروری برای استقرار و تکامل فرآیند گذار به انقلاب صنعتی چهارم و اقتصاد دیجیتال بررسی و تبیین شده است.

کلیدواژه ها:

انقلاب صنعتی چهارم ، اقتصاد شبکه ، اقتصاد دیجیتال ، رشد اقتصادی پایدار