تخصیص بهینه استانی بودجه: رویکرد مدل برنامه ریزی آرمانی

این مطالعه، یک مدل برنامه ریزی آرمانی را جهت تخصیص بهینه استانی منابع بودجه درراستای تحقق آرمان های عمده کلان اقتصادی و اجتماعی کشور شامل کاهش نرخ بیکاری،کاهش نابرابری درآمدی و افزایش تولید و اشتغال و سطح سرمایه اجتماعی ارایه میدهد.مدل طراحی شده، سطح بهینه تخصیص منابع بودجه را به استانهای کشور به طوری که درراستای تحقق آرمان ها باشد تعیین می نماید. نتایج تجربی برای استانهای کشور بر پایه دهشاخص عمده شامل سهم جمعیتی استان، سهم تولید ناخالص داخلی استان از کشور، نرخبیکاری استان، نرخ باسوادی، نرخ مشارکت اقتصادی، ضریب نفوذ اینترنت، ضریب جینی،نسبت ارزش افزوده بخش های عمده کشاورزی، خدمات و صنعت و معدن نشان میدهد کهاولا همگرایی نسبی در توزیع بهینه استانی سهمی اعتبارات بودجه عمومی کشور وجود داردو ثانیا تحقق آرمان های تعیین شده در استان های بیشتر توسعه یافته نیازمند تخصیص سطوحبالاتری از منابع مالی و بودجه ای نسبت به استان های کمتر توسعه یافته می باشد و در واقعبیشتر هزینه بر است. از این رو در راستای دستیابی به توسعه متوازن و همگرای منطقه ای ورفع نابرابری ها و ناهمگنی های فضایی و مالی کشور پیشنهاد می گردد که به اندازه سهمتخصیص منابع بودجه به استانهای کمتر توسعه یافته افزوده شود و سهم تخصیص منابعبودجه استانهای مختلف همگرا شود.

کلیدواژه ها:

تخصیص بهینه استانی ، برنامه ریزی آرمانی ، توسعه متوازن منطقه ای ، بودجه عمومی