معرفی مدل های رفتاری وابسته به زمان سنگ

امروزه با توسعه جوامع بشری، ایجاد فضاهای زیرزمینی با طول عمر بالا همانند فضاهای نگهداری پسماندهای اتمی، نیروگاه های زیرزمینی و مغارهای ذخیره سازی نفت و گاز گسترش یافته است. با توجه به عمر سرویس دهی طولانی این نوع سازه های زیرزمینی، به نظر می رسد رفتار وابسته به زمان توده سنگ میزبان به عنوان مسیله ای اساسی در پایداری این نوع از فضاهای زیرزمینی مطرح می باشد. رفتارهای وابسته به زمان جزء مشخصات مکانیکی بنیادی مصالح سنگی هستند که می توانند به عنوان اصول اولیه در تشریح و آنالیز بسیاری از پدیده های زمین ساختی، همانند پیش بینی پایداری سازه های مهندسی سنگ به منظور جلوگیری از خرابی در نظر گرفته شوند. پیش بینی رفتار بلند مدت فضاهای زیرزمینی به دلیل نیاز به انتخاب مدل رفتاری مناسب دشوار است؛ به عبارت دیگر برای دستیابی به یک محاسبه ی قابل اطمینان بایستی تاحد امکان شرایط محاسباتی را به واقعیت نزدیک نمود تا بتوان از پایداری فضای زیرزمینی اطمینان حاصل کرد . همچنین تعیین پارامترهای مخصوص هر پروژه با توجه به پیچیدگی رفتاری سنگ میزبان مشکلات خاصی به دنبال دارد زیرا خواص مکانیکی نمونه های سنگی که در آزمایشگاه مشخص می شود با خواص سنگ برجا تفاوت قابل ملاحظه ای دارد. در این مقاله سعی شده است به دسته بندی و توصیف شماری از مدل های رفتاری وابسته به زمان همراه با بیان نقاط ضعف و قوت پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

رفتار وابسته به زمان ، مدل رفتاری ، مدلی تجربی ، مدل ویسکوالاستیک