بررسی تاثیر بکارگیری هماهنگی های سازمانی و استراتژیکی بر ارتقاء مزیت رقابتی

در محیط کسب و کار بسیار پویای امروز، سازمان نیاز به توسعه مزیت های رقابتی جدید دارد تا با سرعت تغییر در فن آوری، خواسته های مشتری و رقابت جهانی همگام شود. هر یک از سیستم های موجود در سطوح استراتژی سازمان هم باید با زیرسیستم های خود و هم با سطوح بالادست و سیستم های هم تراز خود هماهنگ باشد تا موضوع هم افزایی تجلی پیدا کند و باعث ایجاد هم افزایی جهت رسیدن به هدف های سازمان شود. در این پژوهش به بررسی تاثیر بکارگیری مولفه های هماهنگی های سازمانی و استراتژیکی بر مزیت رقابتی پرداخته شده است. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ گردآوری داده­ها، توصیفی- پیمایشی محسوب می­شود. ابزار گردآوری داده­ها نیز پرسشنامه بوده که برای تدوین آن، از مطالعات کتابخانه­ای و میدانی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش، متشکل از مدیران ارشد و میانی و کارشناسان ارشد ستاد مرکزی بانک سپه است که مشتمل بر حدود 500 نفر می باشد. حجم نمونه، با استفاده از فرمول کوکران، 218 تعیین شد. سنجش میدانی متغیرهای پژوهش با استفاده از پرسشنامه انجام شد. روایی پرسشنامه با استفاده از روش اعتبار صوری و پایایی آن با محاسبه آلفای کرونباخ (0.73) تایید شد. نتایج حاصل از بکارگیری مدلسازی معادلات ساختاری بیانگر آن بود که متغیرهای هماهنگی های سازمانی و استراتژیکی از طریق همراستایی و کارآفرینی استراتژیک و منابع انسانی نوآورانه بر کسب مزیت رقابتی سازمان تاثیر معنادار باشد.

کلیدواژه ها:

هماهنگی سازمانی ، هماهنگی استراتژیکی ، همراستایی استراتژیک ، کارآفرینی استراتژیک ، منابع انسانی نوآورانه ، مزیت رقابتی