بررسی نقش میانجی گرایش به کارآفرینی در ارتباط بین مدیریت راهبردی منابع انسانی و عملکرد کارکنان(مطالعه موردی: دانشگاه شاهد)

   در سال های اخیر موضوع اصلی پژوهش های مدیریت منابع انسانی تاثیر نظام­ها و رویه­های مدیریت منابع انسانی بر عملکرد سازمان و کارکنان بوده است. با افزایش رقابت و گسترش راهبردهای توسعه منابع انسانی، دانشگاه شاهد تلاش خود را برای حفظ کارکنان مستعد به کار گیرد و روحیه کارآفرینی را در بین کارکنان خود افزایش دهد تا بهترین عملکرد حاصل شود. در این پژوهش نقش میانجی گرایش به کارآفرینی در ارتباط بین مدیریت استراتژیک منابع انسانی و عملکرد سازمان (کارکنان و مالی) در دانشگاه شاهد مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری این پژوهش کارکنان دانشگاه شاهد بوده که با استفاده از روش برآورد حجم نمونه از جامعه محدود، نمونه ای با حجم 143 نفر  برآورد شد. براساس مبانی فلسفی پژوهش، جهت گیری پژوهش از نوع کاربردی است؛ استراتژی پژوهش از نوع پیمایشی – مطالعه موردی است. داده­های جمع آوری شده، با استفاده از نرم افزار PLS به صورت استنباطی تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که مدیریت استراتژیک منابع انسانی بر عملکرد مالی و عملکرد کارکنان تاثیر مثبت داشته، همچنین گرایش به کارآفرینی عملکرد مالی و عملکرد کارکنان دانشگاه را تحت تاثیر مثبت قرار می دهد، در نهایت مشخص شد گرایش کارآفرینانه به عنوان متغیر میانجی گر در ارتباط بین مدیریت استراتژیک منابع انسانی و عملکرد مالی و عملکرد کارکنان می باشد که این تاثیر مثبت است.

کلیدواژه ها:

مدیریت استراتژیک منابع انسانی ، گرایش به کارآفرینی ، عملکرد کارکنان ، عملکرد مالی