تاثیر استراتژی آینده نگر و تدافعی بر درماندگی مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر استراتژی آینده نگر و تدافعی بر درماندگی مالی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. در این پژوهش برای اندازه گیری استراتژی تجاری از روش امتیازدهی ترکیبی میلز و اسنو (2003) و برای اندازه گیری درماندگی مالی از مدل آلتمن تعدیل شده استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش شامل 131 شرکت (1048 مشاهده سال_شرکت) و دوره مطالعه سال های 1389 تا 1396 را در بر می گیرد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش داده های ترکیبی و رویکرد حداقل مربعات تعمیم یافته استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که بین استراتژی تجاری و درماندگی مالی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ یعنی در شرکت های آینده نگر، درماندگی مالی بیشتر است و در شرکت های با استراتژی تدافعی کاهش می یابد. در ارتباط با متغیرهای کنترلی، یافته ها نشان داد که بین اندازه هیئت مدیره، اهرم مالی، اندازه شرکت، سن شرکت و زیان سال جاری با درماندگی مالی رابطه مثبت و معنادار، و بین استقلال هیئت-مدیره، مالکیت نهادی، نسبت وجه نقد و نسبت جاری با درماندگی مالی رابطه منفی و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

واژه های کلیدی: استراتژی تجاری ، استراتژی آینده نگر ، استراتژی تدافعی ، درماندگی مالی ، بورس اوراق بهادار تهران