نقش میانجی هویت سازمانی در رابطه ی بین برندسازی داخلی و تمایل به ترک خدمت

هدف این پژوهش، بررسی نقش میانجی هویت سازمانی در رابطه­ی بین برندسازی داخلی و تمایل به ترک خدمت بود. روش تحقیق از حیث هدف، کاربردی و از حیث شیوه ی جمع­آوری داده­ها، توصیفی- همبستگی می­باشد. جامعه­ی آماری تحقیق، شامل کلیه کارکنان چند شرکت مواد غذایی شهرک صنعتی زاهدان بود. حجم نمونه معادل 200 نفر تعیین شد. ابزار جمع­آوری داده­های تحقیق، پرسشنامه­های برندسازی داخلی پونجایسری، هویت سازمانی چنی و تمایل به ترک خدمت بودند. آلفای کرونباخ برای همه متغیرها، در دامنه قابل قبول قرار داشتند. روایی پرسشنامه­ها نیز از طریق تحلیل عاملی تاییدی احراز شد. خی-دو بهنجار 96/2 به دست آمد که در بازه مورد قبول قرار دارد. شاخص RMSEA، نیز 031/0 به دست آمد که بیانگر مطلوبیت خوب مدل ساختاری است. فرضیه­های تحقیق با استفاده از تحلیل مسیر در نرم افزار لیزرل آزمون شد. نتایج نشان داد که برند­سازی داخلی بر هویت ­سازمانی تاثیر مثبت داشته و از طریق هویت سازمانی، بر تمایل به ترک خدمت تاثیر منفی دارد. لذا لزوم توجه به دلایل ترک خدمت کارکنان، با رویکرد برند­سازی داخلی در سازمان­ها مشخص می­شود

کلیدواژه ها:

برند سازی داخلی ، تمایل به ترک خدمت ، هویت سازمانی