واکاوی راه کارهای بهبود کارآفرینی دانشگاهی در حوزه علوم انسانی وارائه یک نظریه زمین های

زمینه:کارآفرینی دانشگاهی به عنوان یک رویکرد و همچنین به عنوان رسالت سوم دانشگا هها وآموزش عالی در سا لهای اخیر مورد توجه م یباشد. هدف: پژوهش حاضر سعی دارد تا با رویکردی تفسیر گرایانه چالشها و راهکارهای بهبودکارآفرینی دانشگاهی را از نگاه پژوهشگران و اساتید دانشگاه شناسایی کند روش: رویکرد پژوهشی به کاربرد شده از نوع روش شناسی کیفی م یباشد و از روش مردمنگاری برای انجام عملیات تحقیق استفاده شده است. دادههای این پژوهش با استفاده از روش مشاهده مشارکتی و تکنیک مصاحبه باز و عمیق جمع آوری شده و سپس با استفاده از تکنیک مثلث سازیترکیب شد هاند. روش نمونه گیری مورد استفاده در این پژوهش از نوع نمونه گیری کیفی- هدفمند است و با استفاده از شاخص اشباع نظری تعداد 16 نفر از پژوهشگران و اساتید دانشگاه در حوزه علوم انسانی (علوم مدیریت) به عنوان نمونه پژوهش مورد مصاحبه قرار گرفتند. نگرش و دیدگاه آنها نسبت به چال شها و راهکارهای بهبود کارآفرینی دانشگاهی در حوزه علوم انسانی مورد بررسی قرار گرفت.« نظریه زمین های » یافت هها: برای تجزیه و تحلیل اطلاعات و نتیجه گیری از یافتههای تحقیق از استفاده شده است، به عبارت دیگر در این پژوهش به جای آزمون نظریه و تایید یا رد آن به ارائه نظریهبه صورت محدود پرداخته م یشود. یافتههای اصلی این پژوهش با استفاده از نظریه زمینهای شامل مقولاتی همچون تحول در نقش دانشگا هها( پذیرش نقش جدید) ، بسترسازی، شبکه سازی،ارتقاءفعالی تهای دانشگاهی و تغییرات مدیریتی م یباشد. نتیجه گیری: میتوان تمامی مقولات را زیر مقوله کارآفرینی دانشگاهی قرار داد. به عبارت دیگرکارآفرینی دانشگاهی مقوله هسته در این نظریه زمین های میباشد. با استفاده از این مقولات مدل پارادایمی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

کارآفرینی ، کارآفرینی دانشگاهی ، نظریه زمینه ای ، تحول در نقش دانشگاه ، بستر سازی ، شبکه سازی