نقش ابعاد مختلف انگیزشی مدیریت زمان بر خلاقیت دانشجویان دانشگاه تبریز

زمینه: خلاقیت از دیدگاه نظری تولید ایده ها، محصولات، فرایندهایی جدید و مفید به وسیله افراد یا گروه ها تعریف شده است. خلاقیت تابعی از زمان در دسترس فرد است و به صورت منفی با فشار زمانی تجربه شده فرد رابطه دارد.هدف: پژوهش حاضر با هدف تبیین رابطه بین ابعاد مختلف انگیزشی مدیریت زمان (تمایل به بی سازمانی، کنترل ادراک شده زمان و سرسختی روان شناختی) با خلاقیت دانشجویان انجام شد.روش: با روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای 240 نفر از دانشجویان دانشگاه تبریز انتخاب شدند. آزمون تفکر خلاق تورنس، مقیاس ابعاد نگرش و انگیزش مدیریت زمان به منظور جمع آوری اطلاعات استفاده شد. تحلیل آماری داده ها به کمک نرم افزار ای موس و با روش تحلیل مسیر انجام شد.یافته ها: خلاقیت دانشجویان به وسیله کنترل ادراک شده زمان (22/0= β) و تمایل به بی نظمی یا بی سازمانی (18/0-= β) پیش بینی شد. همچنین یافته ها نشان داد بعد سرسختی به صورت مستقیم با خلاقیت دانشجویان رابطه ندارد اما مسیر غیرمستقیم آن از طریق کنترل ادراک شده زمان (09/0= β) معنادار است.نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد، کنترل تصوری زمان و رفتار مدیریت زمان برای تولید مؤثر ایده های خلاق ضروری است

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، خلاقیت ، کنترل ادراک زمان ، سرسختی ، تمایل به بی سازمانی ، تحلیل مسیر