اثر بخشی آموزش فلسفه به شیوه حلقه کندوکاو بر پرسش گری و نگرش به خلاقیت در دانش آموزان نابینا

زمینه: هدف برنامه آموزش فلسفه به کودکان ایجاد چالش های فکری است و نقش مهمی در ایجاد تفکر خلاق دارد. هدف: پژوهش حاضر به بررسی تأثیر اجرای برنامه فلسفه برای کودکان بر بهبود پرسش گری و نگرش به خلاقیت در دانش آموزان دختر و پسر نابینا سنین 11-9 سال در شهر یزد پرداخته است. روش: تعداد 28 نفر دختر و پسر نابینا، (14 نفر گروه آزمایش و 14 نفر گروه کنترل) به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه شیوه سنجش توانایی پرسش گری و نگرش به خلاقیت استفاده شد. در این پژوهش از روش آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل، استفاده شد و سپس از روش کلاس داری به شیوه خلقه کندوکاو شارپ- لیپمن و از داستان های فکری فلیپ کم و رابرت فیشر بهره گرفته شد. یافته ها: داده های به دست آمده با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که اجرای برنامه آموزش فلسفه برای کودکان با روش حلقه کندوکاو در بهبود پرسش گری و نگرش به خلاقیت دختران و پسران نابینا مؤثر است. نتیجه گیری: آموزش فلسفه به کودکان در تقویت پرسش گری، تفکر انتقادی و خلاقیت در کودکان نابینا نقش مهمی دارد.

کلیدواژه ها:

نابینایی ، فلسفه برای کودکان ، حلقه کندوکاو ، پرسش گری ، نگرش به خلاقیت