الگوی گردشگری خلاق شهری درایران با استفاده از مدل تحلیلی سلسله مراتبی

هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر ارایه الگوی اولویت بندی شهرهای بسترساز گردشگری خلاق در ایران بود. روش: تحقیق حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی است. روش تحقیق با توجه به ماهیت مساله مورد مطالعه، توصیفی تحلیلی است. برای جمع آوری اطلاعات از روش اسنادی استفاده شد. تا با نگاهی عمیق و بررسی همه جانبه، پتانسیل کشور و بخصوص شهرها، شهرهای دارای استعدادهای گردشگری با استفاده از معیارهای گردشگری خلاق سنجیده شده و نقشه و راهکارهای پیشنهادی جهت معرفی این شهرها تهیه و تدوین شده است. در این مسیر جهت تعیین میزان اهمیت هر یک از معیارها و تعیین اولویت شهرها از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی 3 استفاده شده است. همچنین برای تحلیل و آنالیز داده ها از نرم افزار سیستم اطلاعات جغرافیایی 4 استفاده شد. یافته ها: یافته های تحقیق میزان اهمیت هر یک از بسترهای گردشگری خلاق را با توجه به شاخصها نشان می دهند. به طوری که وزن نسبی فرهنگ و سنتهای بومی ) 215 / 0(، هنر بومی ( 159 / 0 (، معماری و شهرسازی کهن ) 143 / 0 (، عناصر تاریخی ) 122 / 0 (، صنایع دستی ) 100 / 0 ،) عناصر طبیعی ) 071 / 0 (، صنایع غذایی ) 054 / 0 (، ادبیات ) 041 / 0 (، گویش محلی ) 032 / 0(، موسیقی بومی ) 025 / 0 (، مذهب ) 021 / 0 ( و ژیوتوریسم ) 071 / 0 ( است. نتیجه گیری: بر اساس وزن های نسبی هر یک از بسترهای گردشگری خلاق شهرهای کرمان، اراک، قزوین و اردبیل در اولویت اول، چابهار، یزد، کاشان، قشم، ارومیه، تبریز، همدان، کرمانشاه، اصفهان، یاسوج، اهواز، بوشهر و ایلام در اولویت دوم توسعه زیرساختهای گردشگری قرار گرفته اند

کلیدواژه ها:

گردشگری ، شهر خلاق ، گردشگری خلاق ، ایران ، تحلیل سلسله مراتبی