تخریب پوشش اسفنج پلی یورتان: ساز و کارهای تخریب، روش های ارزیابی و شیوه های ممانعت از آن

پوشش های اسفنج پلی یورتان را می توان به شکل عایق گرمایی و صوتی یا به عنوان پوشش رویه، با هدف حفاظت یا تزیین در ساختمان و مکان های عمومی، از جمله سالن های سینما و بیمارستان به کار برد. بهره گیری از این پوشش ها مزایایی، مانند سبک سازی سازه ها، عایق سازی گرمایی و صوتی، چسبندگی عالی به زیر آیند، خواص مکانیکی عالی، قابلیت کاربرد مستقیم روی تمام سطوح ( از جمله آسفالت، بتن، فلز، پلاستیک و چوب) و پوشش دهی مجدد سطوح دارای پوشش، پخت سریع، آسان و کامل در دمای محیط و افزایش سرعت ساخت و ساز را به همراه دارد. تاکنون، تنها مطالعات اندکی، به منظور افزایش طول عمر پوشش های بر پایه اسفنج پلی یورتان انجام شده است. در این مقاله، نتایج پژوهش ها و مطالعات روی انواع ساز و کارهای تخریب پوشش اسفنج پلی یورتان، شامل تخریب شیمیایی ( اکسایش، گرماکافت، نورکافت، تجزیه گرمایی، حلال کافت، آبکافت)، فیزیکی، مکانیکی و زیست شناختی مرور می شود. در ادامه، روش های ارزیابی مقدار تخریب پذیری اسفنج پلی یورتان، از جمله روش محفظه prohesion، QUV و اثر تری اتیل فسفات روی اسفنج معرفی شده و نحوه انجام آزمون ها و تحلیل نتایج آن ها بیان می شود. در پایان نیز، برخی از روش های کاربردی، به منظور بهبود مقاومت اسفنج پلی یورتان در برابر تخریب، از جمله به کاربردن ضد اکسنده ها و پایدار کننده های نوری، بررسی می شود.