تدوین برنامه آموزش هشیاری افزایی وجودی وهشیاری افزایی مبتنی براخلاق اسلامی ومقایسه اثربخشی آنها برافزایش رضایت اززندگی

هدف ازتحقیق حاضرتدوین برنامه آموزش هشیارافزایی وجودی وهشیاری افزایی مبتنی براخلاق اسلامی و تعیین و مقایسه اثربخشی این دورویکرد بررضایت اززندگی است محقق ابتدا برای تدوین برنامه با بررسی متون مختلف و انتخاب مفاهیم مشترک بین نظریه پردازان وجودی مبنای کارتدوین را عمدتا براساس متون می ، یالوم و فرانکل قرارداده و درتدوین برنامه ازمراحل پیشنهادی کوری 2005c بهره برده است درتدوین برنامه اخلاقی ابتدا بامطالعه اولیه متون اخلاق اسلامی کتاب جامع السعادات نراقی به دلیل ساختارمنظم و برخورداری ازیک نظریه نسبتا منسجم مورداستفاده قرارگرفت اما برای مبانی نظریه ازنظرات جوادی املی و مطهری نیز استفاده شد الگوی مراحل این برنامه ازمراحل تغییرپروچاسکا و نورکراس 1994الهام گرفته شدها ست آزمودنی های تحقیق 45نفر ازدانشجویان دانشکده روانشناسی وعلوم تربیتی دانشگاه علامه طباطبایی است که بصورت تصادفی به سه گروه و سپس هرگروه به صورت گمارش تصادفی درگروه های آزمایشی وجودی اخلاق اسلامی و کنترل قرارگرفتند روش تحقیق روش تجربی باطرح پیش ازمون پس ازمون بادوگروه ازمایشی و گروه گواه است نتایج حاصل ازپژوهش نشانمیدهد که اموزش هشیاری افزایی اخلاق اسلامی منجر به افزایش رضایت اززندگی شده است اما ا موزش هشیاری افزایی وجودی تفاوت معناداری ایجادنکردها ست بین دوگروه وجودی و اخلاق اسلامی نیز تفاوت معناداری وجود نداشت

کلیدواژه ها:

هشیاری افزایی وجودی ، هشیاری افزایی اخلاق اسلامی ورضایت اززندگی