کاربرد تحلیل مکالمه در فرایند مشاوره و روان درمانی

هدف از این مقاله مرور اجمالی بر روش و کاربرد تحلیل مکالمه در مشاوره و روان درمانی است. ارزش خبری و اطلاع دهندگی استفاده از روشهای کمی در بررسی فرایند و نتایج کاربرد روشهای مشاوره و روان درمانی مختلف به منظور ایجاد تغییر در مراجع با هر نوعاختلالی محدود است. محدود شدن محقق به ارایه میانگین و انحراف استاندارد از گروه، محققرا از دستیابی به رویدادهای ناب در فرایند تغییر دور میکند. تقلیل دادن بررسی اثربخشی فنون مشاوره ای به بررسی معنیداری تفاوت بین گروه آزمایش و گروه گواه، درک زیرساختهایموثر در رابطه درمانی را تضعیف میکند. به منظور برون رفت از این چرخه معیوب، استفاده ازتحلیل مکالمه به عنوان یک روش کیفی در جریان مطالعه ارتباط دوتایی بین مشاور و مراجع توصیه میشود. تحلیل مکالمه به عنوان یک زیر مجموعه از تحلیل گفتمان به مشاور و درمانگرکمک میکند تا تلههای زبانی را تشخیص دهد و بر آن غلبه کند.روش تحلیل گفتمان شیوه روان شناختی مشاهده را در مشاوره مورد انتقاد قرار میدهد تا از این رهگذر روابط بین مشاور-مراجع و پیش فرضهای مکالمات آنها به دقت بررسی شود. در این مقاله مروری ضمنمعرفی تحلیل مکالمه، به نظام نمادگذاری و کاربردهای آن نیز توجه شده است.

کلیدواژه ها:

مشاوره ، تحلیل مکالمه ، روش کیفی