مطالعه دقت پاسخ های سازه ای ساختمان ها با استفاده از مقیاس های شدت زمین لرزه اسکالر پیشرفته

مقیاس شدت زمین لرزه یکی از مشخصه های شتاب نگاشت ها می باشد که شدت یک زلزله را تعیین می کند در این پزوهش دو نوع از مقیاس های شدت زمین لرزه اسکالر ارزیابی می شوند: تغییر مکان طیفی غیر ارتجاعی (Sdi) و تغییر مکان طیفی غیر ارتجاعی با ضریب مد بالاتر (IM1I&2E) . این مقیاس ها برای ارزیابی عملکرد سازه ها تحت اثر زلزله های معمولی و نزدیک گسل مورد استفاده قرار می گیرند . همچنین می توان این مقیاس ها را به عنوان ضریب مقیاسی برای شتاب نگاشت ها مورد استفاده قرار داد. برای ارزیابی دقت پاسخ های محاسبه شده ساختمان ها تحت اثر زمین لرزه های نزدیک گسل، از دو پارامتر کفایت و کارایی استفاده می شود هدف اصلی این مطالعه بررسی کارایی و کفایت این مقیاس ها نسبت به پارامترهای نزدیک گسل ، بزرگی زلزله و فاصله ا گسل برای مدل های ساختمانی با سیستم های دوگانه و خمشی فولادی و بتنی 3، 9 و 20 طبقه می باشد . رکوردهای نزدیک گسل انتخاب شده در جه عمود بر گسل دوران داده می شوند سپس مدل های دو بعدی با استفاده از روش تاریخچه زمانی غیر خطی تحلیل می شوند . در این پژوهش نسبت تغییر مکان نسبی به ارتفاع طبقه بیشینه به عنوان پاسخ سازه ای در نظر گرفته می شود پس از محاسبه مقیاس های شدت زمین لرزه ، برای ارزیابی کارایی و کفایت آنها به رتیب از انحراف معیار پس ماندها و پارامتری به اسم p-value که از تحلیل رگرسیون نتیجه می شوند استفاده می شود نتایج نشان دهنده این مطلب است که برای افزایش دقت این مقیاس ها باید با پارامتر دیگری مورد استفاده قرار بگیرند.

کلیدواژه ها:

عملکرد ، کارایی ، کفایت ، مقیاس شدت زمین لرزه اسکالر پیشرفته ، زمین لرزه نزدیک گسل