بررسی احتمال وقوع روان گرایی و تخمین اهمیت نسبی پارامترهای موثر با استفاده از خوشه بندی فازی و برنامه ریزی ژنتیک

روانگرایی خاک در اثر حوادث طبیعی یا انسانساز به دلیل وارد آوردن خسارات مالی و گاهی جانی، جزء مباحث مهمی بوده است که در چند ده ه اخیر توجه محققین امر را به خود جلب کرده است. در این بین بررسی احتمال وقوع روانگرایی خاک در اثر تحرکات لرزه ای زمین و البته شناخت پارامترهای موثر بر این امر بسیار حایز اهمیت میباشد. لذا در این مطالعه، ابتدا با استفاده از روش خوشه بندی فازی، داده های مطالعه موردی به گروه هایی از اعضای مشابه با خاصیت فیزیکی یکسان تقسیم گردیدند. سپس با توجه به نتایج خوشه بندی و بررسی داده های طبقه بندی شده در هر خوشه میزان حساسیت و تاثیر هر یک از پارامترهای موثر در روانگرایی خاک پرداخته شد. نتایج حاصل نشان داد گروه سه خوشه ای بهترین حالت را از نظر تفکیک داده ها با ویژگیهای نزدیک به هم در هر خوشه ارایه کرده است. نتایج تحلیل حساسیت پارامترها نیز حاکی از تاثیر بالای پارامترهای عدد آزمایش نفوذ استاندارد (SPT) اصلاحی و حداکثر شتاب زلزله و تاثیر ناچیز عمق خاک در روانگرایی خاک بود. همچنین سعی شد با استفاده از داده های محلی آزمایش SPT جمعآوری شده از روانگراییهای به وقوع پیوسته در اثر زلزله در نقاط مختلف جهان (نیگاتای ژاپن و چی- چی تایوان)، مدلی به منظور بررسی احتمال وقوع روانگرایی با استفاده از روش برنامه ریزی ژنتیک توسعه داده شود. نتایج به دست آمده حاکی از دقت قابل قبول تخمین انجام شده به منظور احتمال وقوع روانگرایی بوده که مدلی با دقت معادل 94/77 درصد ارایه کرد.

کلیدواژه ها:

احتمال وقوع ، برنامه ریزی ژنتیک ، خوشه بندی فازی ، روانگرایی خاک