ارزیابی حساسیت رطوبتی مخلوط های آسفالتی حاوی افزودنی نانولوله کربنی

پژوهش­های گذشته نشان داده است که نانومواد، حساسیت رطوبتی مخلوط­های آسفالتی را بهبود می­دهند. در این مقاله، اثر نانولوله کربنی بر بهبود حساسیت رطوبتی مخلوط­های آسفالتی مورد بررسی قرار می­گیرد. با توجه به این که جنس مصالح سنگی بر حساسیت رطوبتی مخلوط­های آسفالتی تاثیرگذار است، از دو نوع مصالح سنگی سیلیسی و آهکی در ساخت نمونه­ها استفاده شد. نمونه­ها با درصدهای 0%، 1%، 2% و 3% نانولوله کربنی ساخته شدند. حساسیت رطوبتی مخلوط­های آسفالتی گرم با استفاده از آزمایش کشش غیر مستقیم بررسی شد و نسبت مقاومت کششی غیر مستقیم برای نمونه­ها محاسبه گردید. در ادامه، اثر درصدهای مختلف نانولوله کربنی برروی پارامترهای آزمایش مارشال نیز ارزیابی شد. نتایج آزمایش­ها نشان داد که نسبت مقاومت کششی غیر مستقیم مخلوط­های اصلاح شده با نانولوله کربنی بیشتر از نمونه­های بدون افزودنی بوده و در نتیجه خصوصیات رطوبتی مخلوط­ها ارتقا می­یابد )به عنوان مثال 8/11 و 9/9 درصد بهبود برای مصالح آهکی و سیلیسی در حضور 1% از افزودنی). ضمنا درصد بیشتر نانولوله کربنی موجود در قیر، عملکرد بهتری را نشان می­دهد. از طرفی این تحقق نشان داد که مخلوط­های آسفالتی ساخته شده با مصالح آهکی در اکثر درصدهای نانولوله کربنی، حساسیت رطوبتی کمتری در مقایسه با مصالح سیلیسی مشابه دارند. همچنین افزودنی نانولوله کربنی، مقاومت کشش غیر مستقیم مخلوط­های آسفالتی را در دو حالت خشک و اشباع و نیز استحکام مارشال نمونه­ها را افزایش می­دهد.

کلیدواژه ها:

نانولوله کربنی ، مخلوط آسفالتی ، قیر ، حساسیت رطوبتی ، آزمایش مارشال