التقاط به مثابه سبک رویکردهای نوین در معماری معاصر مسجد در مالزی

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 486

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_CIAUJ-1-1_006

تاریخ نمایه سازی: 3 اسفند 1398

چکیده مقاله:

هنگامی که عناصر و اجزاء متنوع یک بنا که هر یک شاخصه سبک، دوره، فرهنگ و اقلیم مختلف هستند، در یک اثر معماری با یکدیگر ترکیب شوند آن اثر را التقاطی مینامند. واژه التقاط در ادبیات اغلب جوامع کهن دارای بار منفی است. علت این نوع ارزش گذاری را باید در تلقی خاص جوامع سنتی از مفهوم هویت جستجو کرد. هویت در جوامع یاد شده به معنای اصالت است که با گذر زمان و در طی قرون و اعصار شکل میگیرد. همین هویت بصری رفته رفته نام سبک میگیرد.اما مفهوم هویت و سبک در هنر و معماری جوامع نوپا چگونه است آیا معماری دینی مدرن اگر در امتداد سنت بومی نباشد بی هویت است آیا هویت و التقاط میتوانند در معماری مسجد به آشتی برسند وامگیری عناصر بیگانه در معماری بومی دینی تا چه حد مجاز، مقبول، ممدوح یا نکوهیده است آیا معماری التقاطی استعداد این را دارد که به سطح یک سبک ارتقا یابد منظر شهرهای مالزی در دو ده ه گذشته عرصه ظهور مساجدی با عناصر ترکیبی و التقاطی بوده است. برخی از این مساجد با حمایت دولت و با هزینه های هنگفت بنا شدهاند و جایگاه بصری خاصی را در افق معماری و شهرسازی این کشور به خود اختصاص دادهاند و از این رو نقدی جدی را طلب میکنند.مقاله حاضر بر این است که مفاهیم هویت و التقاط را در معماری معاصر مساجد مالزی مورد نقد و بررسی قرار دهد.

نویسندگان

امیرحسین ذکرگو

استاد هنرهای شرقی و اسلامی، انیستیتو بین المللی تفکر و تمدن اسلامی، دانشگاه بین المللی اسلامی مالزی