جایگاه علمی ایران در میان کشورهای عضو سازمان همکاری های اسلامی در حوزه کشاورزی و علوم زیستی

سابقه و هدف: توسعه پایدار و متوازن یک کشور مشروط به توسعه علم و فناوری است. در این مسیر، اولین گامبرای وصول به مقصد، شناخت کافی و دقیق از موقعیت علمی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی جایگاه علمیکشور ایران در حوزه کشاورزی و علوم زیستی در بین کشورهای عضو سازمان همکاریهای اسلامی در فاصلهسالهای 2014-1996 انجام شده است. مواد و روشها: این پژوهش به روش توصیفی و با استفاده از فنون علم سنجی انجام شده است. رتبه علمیکشورهای عضو سازمان همکاری های اسلامی در حوزه کشاورزی و علوم زیستی با مراجعه به پایگاه نمایه نامه استنادیاسکوپوس سنجیده شد. رتبه علمی براساس شاخص های فراوانی تعداد مدارک ، فراوانی تعداد استنادها به مدارک ، تعداد استنادها به ازای مدرک ، نرخ خود استنادی و شاخص هرش مورد بررسی قرار گرفت. تحلیل نهایی رتبهعلمی کشورها براساس شاخص هرش (H-Index) صورت گرفت. یافته ها: بر اساس یافته ها، ایران در میان 57 کشور عضو سازمان همکاری های اسلامی با شاخص هرش 79، بعد از ترکیه با شاخص هرش 119، مالزی با شاخص هرش 89 و اندونزی با شاخص هرش 80 در رتبه چهارم قرار گرفت.همچنین براساس فراوانی تعداد مدارک علمی تولید شده، ترکیه، ایران، مالزی، پاکستان و نیجریه به ترتیب 5 رتبه برتررا به خود اختصاص دادند.نتیجه گیری: بر مبنای تحلیل استنادی انجام شده در پایگاه نمایه نامه استنادی اسکوپوس، حوزه کشاورزی وعلوم زیستی ایران در میان کشورهای عضو سازمان همکاری های اسلامی در رتبه نسبتا مطلوبی قرار دارد. توجه بیشتربه کیفیت مقالات و در نتیجه بالا رفتن استناد به ازای هر مدرک می تواند رتبه حوزه کشاورزی و علوم زیستی ایرانرا ارتقا دهد.

کلیدواژه ها:

پایگاه استنادی اسکوپوس ، تولیدات علمی ، ایران ، علم سنجی ، کشاورزی وعلوم زیستی