تاثیر درمان پذیرش و تعهد بر فرانگرانی، نگرانی اجتماعی ونگرانی سلامتی دانشجویان

پژوهش حاضر در پی بررسی تاثیر درمان پذیرش و تعهد بر فرانگرانی، نگرانی اجتماعی و نگرانی سلامتی دانشجویان بود. پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی و طرح پژوهش از نوع پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد همدان به تعداد 15000 نفر در سال 1394 بود.نمونه این تحقیق مشتمل بر 30 دانشجو ) 20 دختر و 10 پسر( از جامعه مذکور بود. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. آزمودنی ها بهطور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار سنجش این پژوهش، مقیاس افکار اضطرابی ولز بود. این ابزار سه مقیاس اضطراب اجتماعی،اضطراب فراگیر )فرانگرانی( و اضطراب سلامتی را میسنجد. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در مداخله 8 جلسه 15 دقیقه ای به صورت انفرادی و هفتگی در مرکز پژوهشی منشور مهر اجرا شد. آزمودنیها قبل ازدرمان، و یک ماه پس از درمان به پرسشنامه پاسخ دادند. به منظور تجزیهوتحلیل دادهها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد باعث کاهش فرانگرانی و اضطراب اجتماعی می شود، اما نگرانی سلامتی کاهش پیدا نکرد. پیشنهاد می گردد، پژوهشگران مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و پروتکل مورد استفاده در این پژوهش را در سایر جوامع و گروههای سنی استفاده نمایند.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، فرانگرانی ، اضطراب اجتماعی ، نگرانی سلامتی