نقش رشد بهره وری کل عوامل در رشدبخش غیرنفتی اقتصاد ایران

هدف این مطالعه ارزیابی سهم رشد بهره وری کل عوامل، نیرویکار و موجودی سرمایه در رشدارزشافزوده بخش غیرنفتی با استفاده از تابع تولید کاب داگلاس در طول برنامههای سوم، چهارم و پنجمقبل از انقلاب اسلامی (1356-1342 (و برنامههای اول تا چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران (1386-1368 (میباشد.نتایج نشان میدهد نرخ رشد بهرهوری کل عوامل و نرخ رشد ارزش افزوده بخش غیرنفتی طی دوره-می شدیدی نوسانات دارای که است بوده %) 9/5 و( % 4/2 1368-1386 و%) 10 2/ و( % 5/1 1342-1356 باشد . این پدیده ناشی از فقدان تاکید بر رویکرد ترکیبی (ایجاد ظرفیتهای جدید و بطور همزمان افزایش بهرهوری ظرفیتهای موجود) در طول دوره مورد مطالعه است. هم چنین منابع رشد ارزش افزوده بخشغیرنفتی طی دوره 1356-1342 ،به ترتیب رشد موجودی سرمایه و رشد نیروی کار بوده است. به عبارت دیگر نرخ رشد ارزشافزوده بخش غیرنفتی طی دوره 1356-1342 از مدل رشد برونزا پیروی کرده است .در حالی که منابع رشد ارزشافزوده بخش غیرنفتی طی دوره 1386-1368 به ترتیب رشد موجودی سرمایه، رشد بهرهوری کل عوامل و رشد نیرویکار می باشد، که این امر ناشی از کاهش قابل توجه رشدموجودیسرمایه بوده است. به نظر میرسد دلیل اصلی پایینبودن سهم رشد بهرهوری کل عوامل در رشد ارزش افزوده بخش غیرنفتی، اتخاذ سیاستهای ناصحیح اقتصادی (تعیین دستوری دستمزدها، نرخ بهره بانکی، نرخ ارز، قیمت انرژی وسایر عوامل تولید و قیمت کالا و خدمات) است که موجب انحراف قیمت نسبی عوامل از فراوانی نسبی فیزیکی عوامل شده است.

کلیدواژه ها:

رشد بهرهوری کل عوامل ، تابع تولید کاب داگلاس ، نیرویکار ، موجودی سرمایه ، نرخ رشد بخش غیرنفتی