کارکرد رسانه های اجتماعی در مدیریت بحران زلزله احتمالی شهر تهران

زمینه و هدف: رسان هها در مهار و مدیریت بحران نقش قابل توجهی دارند. رسانه های اجتماعی باوجود نوین بودن و عمر اندکشان نسبت به رسانه هایجمعی؛ جایگاه مهمی در مدیریت بحرا نها ازجمله بحرا نهای طبیعی پیدا کرده اند. حضور پررنگ و گسترده این رسانه ها در ایران، موج فزایندهکاربرانشان در شهر تهران و همچنین نقش چشم گیر آن ها در مدیریت بحران علتی شد تا در مقاله حاضر اقدام به شناسایی کارکرد رسانه های اجتماعیدر مدیریت بحران زلزله احتمالی شهر تهران نماییم.روش: روش انجام پژوهش، نظریه مبنایی و جامعه مورد بررسی مدیران و خبرگان دو حوزه بحران و رسانه های اجتماعی بوده و ده نفر از این جامعهبه روش نمونه گیری نظری انتخاب شدند. جمع آوری داده ها به روش مصاحبه عمیق و ابزار تحلیل کدگذاری کیفی در سه مرحله باز، محوری و نظریبوده است.یافته ها: در این تحقیق سه دسته یافته کلی مربوط به نقش رسانه های اجتماعی در مدیریت زلزله احتمالی شهر تهران شناسایی شد. اولین دسته،کارکردهای رسانه های اجتماعی در بحران است، که شامل 5 کارکرد «آموزش و آگاهی بخشی»، «اطلاع یابی و اطلاع رسانی»، «هدایت و رهبری»،«همبستگی و انسجام بخشی» و «رصد و پایش اطلاعات» است. پس ازآن الزامات مدیریتی در به کارگیری رسانه های اجتماعی در بحران احصا شد کهشامل 5 الزام کلیدی «بهبود زیرساخ تهای ارتباطی»، «برنامه ریزی هدفمند»، «اعتمادسازی»، «نیازیابی نیازسنجی و پاسخگویی»، « امداد و نجات» بود. در آخر نیز چالش های مدیریتی و رسانه های اجتماعی در زمینه استفاده از این رسانه ها تحت عنوان چالش ساختاری حاکمیت، چالش امنیت، چالشمدیریت فضا و کنترل افکار عمومی و چالش گمنامی کاربران تعیین و مدل پارادایمی تحقیق ترسیم شد.نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مقاله چالش های مدیریتی در سطح کلان کشوری، بسترهای ارتباطی و شرایط فعلی رسانه های اجتماعی در ایران،استفاده وسیع از رسانه های اجتماعی در مدیریت بحران زلزله احتمالی شهر تهران در شرایط کنونی در ابعاد وسیع با دشواری های جدی مواجهه است.

کلیدواژه ها:

رسانه های اجتماعی ، زلزله تهران ، مدیریت بلایای طبیعی ، کارکرد رسانه های اجتماعی ، الزامات و چالش های مدیریتی