تبیین و تحلیل تاب آورى اجتماعى براى مقابله با سوانح طبیعى

زمینه و هدف: در حال حاضر، با کاربرد بیشتر در علوم اجتماعی، مفهوم تاباوری با قاعده و اصول خاصی مورد استفاده قرار میگیرد و توانایی برای بازیابی و زنده ماندن، یکی از اشکال مطلوب ان است. علاوه بر این ارزشهای گوناگون و گاه متضاد در داخل همهی سیستمهای اجتماعی وجود دارد. این موضوع که یک پیامد بر دیگری ترجیح داده شود و یا وضعیت موجود حفظ شود، باید مورد توجه قرار گیرد. بنابراین مطالعه حاضر به تبیین و تحلیل تاباوری اجتماعی در حوزه مدیریت سوانح طبیعی تاکید کرده است.روش: این تحقیق یک مطالعه مروری است که از منابع کتابخانهای و اینترنتی مختلف استفاده شده و از مجموع 145 مقاله و کتب یافته و بررسی شده، مستندات 90 مقاله و کتب مرتبط و معتبر در رابطه با تاباوری اجتماعی استخراج و مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: با توجه به مباحث مطرح شده در این تحقیق، سه بعد مهم تاباوری اجتماعی شناسایی شد؛ .1 تواناییهای بازیگران اجتماعی به منظور مقابله و غلبه بر تمامی دشواریهای بدیهی، .2 ظرفیت و توانایی انها برای یادگیری از تجارب گذشته و تعدیل انها به منظور تحت فشار گذاشتن چالشهای جدید در اینده (ظرفیتهای انطباقی) و .3 توانایی انها در ایجاد نهادهایی که رفاه فردی و نیرومندی اجتماعی پایدار در برابر بحرانهای حال و اینده (ظرفیتهای دگرگون شونده) را پرورش میدهند را مورد ملاحظه قرار دادهاند.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان میدهد که تاباوری اجتماعی به جای یک وضعیت معین یا ویژگیهای یک نهاد و موجودیت اجتماعی، به عنوان یک فرایند پویا درک میشود که در زمانها و مکانهای مختلف، استراتژیها و برنامههای مختلفی برای مقابله با فاجعه دارد. در تاب اوری اجتماعی افراد در زمان و مکان زیست محیطی، محیط اجتماعی و نهادی خاص خود مطالعه می شوند. به این ترتیب این یک مفهوم عقلانی است تا یک مفهوم ذاتی. یادگیری اجتماعی، تصمیمگیری مشارکتی و فرایندهای تحول جمعی به عنوان جنبههای اصلی و محوری تاباوری اجتماعی شناخته میشوند. تاباوری اجتماعی نه تنها یک مفهوم پویا و رابطهای است بلکه یک نوع درک عمیق سیاسی است.

کلیدواژه ها:

تبیین ، تحلیل ، تاب آورى اجتماعى ، مقابله ، سوانح طبیعى