بازآفرینی شهر در بافت های فرسوده شهری (نمونه موردی: ناحیه 1 شهرستان سمنان)

انقلاب صنعتی و پیشرفت های تکنولوژیکی ناشی از آن، به تغییرات بطیی جمعیت سرعت بخشید و جمعیت را افزایش داد. این افزایش جمعیت بیشتر متوجه مراکز شهری شده و موجب برهم خوردن تعادل های اجتماعی و محیطی گردید. برای رفع این معضلات و رسیدن به توسعه پایدار شهری می توان از رویکردهای مختلفی استفاده کرد. بافت های قدیمی و فرسوده از عواملی هستند که موجب عدم تحقق توسعه پایدار می شوند. این بافت ها در گذشته به مقتضای زمان دارای عملکرد منطقی و سلسله مراتبی بودند، ولی امروز از لحاظ ساختاری و عملکردی دچار کمبودهایی بوده واغلب جواب گوی نیاز ساکنین خود نمی باشند. یکی از رویکردهای رسیدن به توسعه پایدار و احیاء بافت های فرسوده شهری بازآفرینی شهری می باشد. ناحیه 1 شهر سمنان به دلیل عدم کیفیت خدمات شهری، برخی مولفه های کیفیت زندگی (درآمد، سواد، آلودگی محیطی)، دسترسی های نامناسب و فرسودگی کالبدی، نیازمند بررسی و بازآفرینی می باشد. هدف این تحقیق بررسی شاخص های بازآفرینی شهری در این ناحیه و شناسایی نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهددی و در نهایت پیشنهادات استراتژی های مناسب مداخله (با استفاده از ترکیب تکنیک های Ahp-swot) جهت ارتقاء سطح کیفی فضاهای حال و آینده جهت رسیدن به جمع آوری اطلاعات در بخش معرفی مفاهیم اولیه از روش کتابخانه ای و در بخش جمع آوری مستندات از طریق مطالعات میدانی (پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده) است. در چهار محدوده اصلی این ناحیه (ارگ- هفده شهریور- راه آهن- امام) 260 پرسشنامه مردمی تهیه شد. با توجه به بررسی ویژگی های کالبدی و عملکردی محدوده مورد مطالعه و تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش ترکیبی AHP-SWOT نتایج به دست آمده به شرح مقابل است. بر اساس وزن نهایی شاخص ها در مطالعات انجام شده در گروه نقاط قوت (0.16) و فرصت (0.37) و تهدید (0.24) مشاهده می شود که بیشترین امتیاز مربوط به نقاط قوت می باشد. عوامل اشتیاق شهروندان به مشارکت و بهسازی و نوسازی بافت دارای بالاترین امتیاز و در مرحله ی بعد کیفیت مناسب حمل و نقل و میزان رضایت شهروندان از آن دارای بالاترین امتیاز است و میزان کیفیت دسترسی با امتیاز (0.21) در وضع مطلوبی قرار ندارد.

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، بازآفرینی شهری فمدل AHP - SWOT